Czesław Białczyński

---

Życiorys

Ukończył technikum geodezyjne w 1971 roku, a następnie w 1982 roku zdobył wykształcenie w zakresie sztuki filmowej, kończąc Wyższe Studium Scenariuszowe łódzkiej PWSFTviT. Debiutował na łamach „Młodego Technika” w 1976 roku opowiadaniem zatytułowanym Styk. W 1978 roku wydał powieść science fiction, która nosi tytuł Próba Inwazji, co pozwoliło mu na rozpoczęcie kariery twórczej, z której od tego momentu głównie się utrzymywał.

W 1980 roku Polskie Radio miał zaszczyt emitować jego kolejną powieść fantastyczną, noszącą tytuł Zakaz wjazdu. Ciekawym aspektem jego kariery jest fakt, że od 1993 roku prowadzony przez niego wydawnictwo Kraina Księżyca, którego siedziba znajduje się w Krakowie, funkcjonuje z sukcesem na rynku wydawniczym. Dodatkowo, od 1996 roku pełni rolę dyrektora agencji Crackfilm, co podkreśla jego zaangażowanie w szeroko pojętą branżę filmową.

Białczyński jest również autorem tekstów publikowanych w wielu prestiżowych czasopismach, takich jak „Młody Technik”, „Fantastyka”, „Epoka Literacka”, „Literatura” oraz „Ruch Literacko-Artystyczny”. Od 1989 roku jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a w 1995 roku został stałym korespondentem ukazującej się w Toronto „Gazety Polskiej”.

Twórczość

Czesław Białczyński to autor, który swoje ślady w literaturze zaznaczył poprzez różnorodność swoich dzieł, obejmujących wiele gatunków i tematów. Jego twórczość jest bogata i różnorodna, co przyciąga uwagę wielu czytelników. Poniżej przedstawiamy listę najbardziej znaczących publikacji tego pisarza.

• Próba inwazji (1978) – Iskry,
• Zakaz wjazdu (1981) – Iskry, czytana w całości w PR III Warszawa 1980 (na jej podstawie zrealizowano w TVP w 1986 roku fabularny film TV (50 min.) – reżyseria A. Tomczyk – emisja 1986),
• Miliardy białych płatków (1983) – KAW,
• Czwarty na piąty maj, osiemdziesiąt (1983) – Czytelnik,
• Ostatnia noc niewidzialnych (1985) – KAW,
• Śmierć buntownika (1986) – druk fragmentów: Literatura 1986 rok, NaGłos 1997, całość czytana w PR III Warszawa 1986 – podpisana w 1983 umowa została zerwana (Wydawnictwo Czytelnik) – skład powieści rozsypano w 1989 na podstawie zalecenia Wydziału Kultury KC PZPR,
• Jan San: Moje przygody z psioniką (1990) – Czytelnik,
• Polski Łącznik (1991) – Wydawnictwo „Gazeta Krakowska”,
• Stworze i Zdusze – leksykon boginek i demonów słowiańskich (1993/94) – Wydawnictwo Kraina Księżyca (czytana w PR Kraków i PR III Warszawa 1993),
• Mitologia słowiańska: Księga Tura (1999) – Baran & Suszczyński,
• Nowe Przygody Baltazara Gąbki: Na Tropie Czarnej Dziury Tom 1 (2012) – Wydawnictwo Slovianskie Slovo,
• Mitologia słowiańska, tom 2: Księga Ruty (2013) – Wydawnictwo Slovianskie Slovo,
• Wojny Haoltańskie (tom 1) – Ostatnia noc niewidzialnych (2014) – Wydawnictwo Solaris,
• Wojny Haoltańskie (tom 2) – Uczeń czarnoksiężników (2014) – Wydawnictwo Solaris,
• Wojny Haoltańskie (tom 3.1) – Dookoła nigdzie cz. 1 (2015) – Wydawnictwo Solaris,
• Wojny Haoltańskie (tom 3.2) – Dookoła nigdzie cz. 2 (2015) – Wydawnictwo Solaris,
• Tomirysa i Czaropanowie – Świątynia Dziewięciu Kręgów. Z Królestwa SIS (2016) – Wydawnictwo Slovianskie Slovo.

Jego twórczość znacząco przyczyniła się do polskiej literatury, a różnorodność tematów pokazuje nie tylko jego elastyczność, ale i umiejętność ożywiania różnych koncepcji literackich. Białczyński pozostaje jednym z uznawanych autorów, którego dzieła zasługują na głębszą analizę i docenienie.

Poezja

Czesław Białczyński jest uznawany za współtwórcę awangardowej grupy poetyckiej Kodystów, która zyskała na znaczeniu w polskim świecie literackim. Jego działania w tej grupie obejmowały m.in. druk utworów w podziemnej jednodniówce Warkod, aktywnej w 1982 roku, co świadczy o jego zaangażowaniu w alternatywną kulturę literacką.

Warto wspomnieć, że w późniejszych latach jego prace były publikowane również w prestiżowych czasopismach, takich jak Przekrój w 1987 roku. Białczyński nie tylko pisał wiersze, ale także aktywnie formułował myśli i manifesty promujące jego wizję poezji. W 1987 roku stworzył Manifest Kodystów, który stał się istotnym dokumentem w historii polskiej poezji awangardowej.

Jednym z jego rozpoznawalnych dzieł jest Antypoemat NEO, wydany w 1992 roku przez Wydawnictwo Kraina Księżyca. To wydanie jest szczególne, gdyż zostało przygotowane w numerowanej edycji, zaledwie w 53 egzemplarzach specjalnych, co podkreśla jego unikalność i wartość kolekcjonerską.

---

Oceń: Czesław Białczyński

---