Henryk Radosław Stolzman, urodzony 15 lipca 1834 roku w Krakowie, to postać, która zapisała się w annałach polskiego malarstwa. Jego twórczość, ulokowana w XIX wieku, odzwierciedlała nie tylko talent artystyczny, ale również ducha czasów, w których żył.
Artysta zmarł 21 lutego 1901 roku w Warszawie, a jego życie i kariera artystyczna pozostają inspirującym przykładem dla współczesnych malarzy i miłośników sztuki.
Życiorys
Henryk Radosław Stolzman był osobą, której życie obfitowało w niezwykłe wydarzenia. Urodził się jako syn Filipa Marcina Stolzmana oraz Ewy z Klassenów, co wpłynęło na jego dalsze losy. Jego ojciec uczestniczył w powstaniu listopadowym, a po tym tragicznym doświadczeniu został zesłany na Syberię. Po powrocie z zesłania osiedlił się w Krakowie, gdzie przyszedł na świat jego syn, Henryk Radosław. Wkrótce po uzyskaniu amnestii, około 1850 roku, rodzina wróciła do Warszawy. Stolzman był także członkiem loży masońskiej „Halle der Beständigkeit” (Świątynia Stałości). Ostatecznie zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim, gdzie spoczywa do dziś.
Po ukończeniu warszawskiego Gimnazjum Realnego w latach 1849–1855, Henryk Radosław Stolzman zdecydował się na studia artystyczne. Uczęszczał do warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, gdzie kształcił się pod okiem wybitnych malarzy, takich jak Marcin Zaleski, Jan Ksawery Kaniewski oraz Chrystian Breslauer.
W 1857 roku rozpoczął dalszą edukację w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie uczył się u Wilhelma von Kaulbacha. W 1860 roku z wydarzeń artystycznych, które miały miejsce w Warszawie, odznacza się jego udział jako współzałożyciela Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, w którym aktywnie uczestniczył w kolejnych wystawach.
Henryk Radosław Stolzman ożenił się z Ludwiką z Jastrzębskich 13 lipca 1862 roku, przy czym jego małżeństwo miało miejsce w dwóch obrządkach: ewangelickim i rzymskokatolickim. Po ślubie wyjechali z żoną oraz pasierbami do Niemiec, a po powrocie w 1865 roku zamieszkali w kamienicy należącej do jego żony, mieszczącej się na rogu ulic Miodowej i Dzikiej.
Pracując jako nauczyciel rysunku i malarstwa, Henryk Radosław Stolzman w 1867 roku udał się do Włoch, gdzie osiedlił się w Mediolanie. W tym okresie poświęcał się działalności artystycznej jako portrecista oraz nauczyciel. W 1877 roku przeniósł się do Parmy, a następnie w grudniu 1878 do Florencji. Po długim czasie spędzonym za granicą, w 1888 roku Stolzman postanowił powrócić do Polski. Po krótkim pobycie w Krakowie, osiedlił się na stałe w Warszawie, gdzie spędził ostatnie chwile swojego życia. Zmarł w stolicy, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu ewangelicko-augsburskim.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Juliusz Kędziora | Adam Natanek | Anna Polony | Krystyna Boglar | Zofia Żeleńska | Roman Reiner | Jan Boba | Czesław Białczyński | Zygmunt Dygat | Marek Chołoniewski | Janusz Leśniak | Ewa Elżbieta Nowakowska | Izabella Rejduch-Samkowa | Przemysław Angerman | Włodzimierz Lewik | Josef Bau | Marian Sługocki | Gloria Kossak | Bronisława Anczyc | Mateusz JanickiOceń: Henryk Radosław Stolzman