Ewa Braun (scenograf)


Ewa Katarzyna Braun, urodzona 2 sierpnia 1944 roku w Krakowie, to uznawana polska scenograf i dekoratorka wnętrz. Jej ogromny talent i osiągnięcia artystyczne zostały docenione, co zaowocowało przyznaniem jej Oscara. Warto również zaznaczyć, że jest córką znanego pisarza Andrzeja Brauna, co nie tylko świadczy o jej artystycznych korzeniach, ale również podkreśla znaczenie twórczości w jej rodzinie.

Życiorys

Ewa Braun ukończyła studia z zakresu historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim w 1970 roku. Po wielu latach pracy naukowej, w 2014 roku uzyskała stopień doktora na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jej osiągnięcia zostały docenione w 2019 roku, kiedy to otrzymała tytuł profesora sztuki.

Profesjonalnie związana jest z Akademią Sztuk Pięknych w Warszawie oraz PWSFTviT w Łodzi, gdzie dzieli się swoją wiedzą z przyszłymi pokoleniami artystów. Dodatkowo, Ewa Braun stała się członkinią prestiżowych organizacji, takich jak Amerykańska Akademia Sztuki i Wiedzy Filmowej oraz Polska Akademia Filmowa.

Rozpoczęła pracę w branży filmowej w 1970 roku, aktywnie uczestnicząc w produkcjach filmowych i telewizyjnych w wielu rolach, w tym jako projektantka kostiumów. Jej współpraca z wieloma wybitnymi reżyserami doprowadziła do stworzenia niezapomnianych scenografii dla takich twórców jak Wojciech Has (filmy „Nieciekawa historia” oraz „Pismak”), Janusz Majewski (w tym „Zazdrość i medycyna”, „Zaklęte rewiry”, „C.K. Dezerterzy”, „Sprawa Gorgonowej”, „Królowa Bona”), Tadeusz Konwicki („Lawa”), Krzysztof Zanussi (m.in. „Iluminacja”, „Barwy ochronne”, „Spirala”), Agnieszka Holland („Europa, Europa”) oraz Andrzej Wajda („Wielki Tydzień”).

Jednym z kulminacyjnych punktów jej kariery było zdobycie Oscara w 1994 roku za dekorację wnętrz w filmie „Lista Schindlera” w reżyserii Stevena Spielberga. Dodatkowo, w 1987 roku zdobyła wyróżnienie na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za scenografię do obrazu „Cudowne dziecko”.

W mniejszych sprawach publicznych, Ewa Braun była aktywną członkinią komitetu wspierającego Bronisława Komorowskiego w trakcie jego kampanii prezydenckiej zarówno w 2010, jak i 2015 roku.

W uznaniu jej ogromnego wkładu w kulturę polską, w 2014 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Filmografia

Filmografia Ewy Braun jest niezwykle bogata i różnorodna. Jej praca obejmuje zarówno kostiumy, jak i scenografię w wielu znaczących polskich produkcjach kinowych. Poniżej znajduje się szczegółowa lista dzieł, w których brała udział.

  • 1970: Album polski – współpraca kostiumograficzna,
  • 1970: Pan Dodek – kostiumy,
  • 1970: Przygody psa Cywila – kostiumy,
  • 1971: Dekameron 40 czyli cudowne przytrafienie pewnego nieboszczyka – współpraca kostiumograficzna,
  • 1971: Kłopotliwy gość – kostiumy,
  • 1971: Mateo Falcone – asystent kostiumografa,
  • 1972: Iluminacja – scenograf II,
  • 1972: Ocalenie – kostiumy,
  • 1972: Poślizg – kostiumy,
  • 1973: Gościnny występ – współpraca scenograficzna, kostiumy,
  • 1973: Listy naszych czytelników – dekoracja wnętrz, kostiumy,
  • 1973: Nie będę cię kochać – kostiumy,
  • 1973: Przejście podziemne – kostiumy,
  • 1973: Stracona noc – kostiumy,
  • 1973: Zazdrość i medycyna – kostiumy,
  • 1973: Znak – kostiumy,
  • 1975: Bielszy niż śnieg – współpraca scenograficzna,
  • 1975: Trzecia granica – kostiumy,
  • 1975: Zaklęte rewiry – kostiumy,
  • 1976: Zaklęty dwór – dekoracja wnętrz,
  • 1976: Barwy ochronne – współpraca scenograficzna,
  • 1976: Trochę wielkiej miłości – dekoracja wnętrz,
  • 1977: Sprawa Gorgonowej – dekoracja wnętrz,
  • 1978: Spirala – współpraca scenograficzna,
  • 1978: Szpital Przemienienia – kostiumy,
  • 1979: Drogi pośród nocy – dekoracja wnętrz,
  • 1980: Kariera Nikodema Dyzmy – dekoracja wnętrz,
  • 1980: Królowa Bona – dekoracja wnętrz,
  • 1981: Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny – dekoracja wnętrz,
  • 1981: Słona róża – dekoracja wnętrz,
  • 1981: W obronie własnej – współpraca scenograficzna,
  • 1982: Nieciekawa historia – dekoracja wnętrz,
  • 1983: Fucha – dekoracja wnętrz,
  • 1983: Mgła – dekoracja wnętrz,
  • 1983: Thais – dekoracja wnętrz,
  • 1984: Pismak – dekoracja wnętrz,
  • 1985: C.K. Dezerterzy – dekoracja wnętrz,
  • 1986: Cudowne dziecko – dekoracja wnętrz,
  • 1988: I skrzypce przestały grać – dekoracja wnętrz,
  • 1988: Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest… – dekoracja wnętrz,
  • 1989: Lawa – dekoracja wnętrz,
  • 1990: Europa, Europa – dekoracja wnętrz,
  • 1990: Życie za życie. Maksymilian Kolbe – scenografia,
  • 1991: Beltenebros – scenografia,
  • 1992: Dotknięcie ręki – dekoracja wnętrz,
  • 1992: Kiedy rozum śpi – scenografia,
  • 1992: Nocne ptaki – scenografia, dekoracja wnętrz,
  • 1992: Mała apokalipsa – scenografia,
  • 1993: Plecak pełen przygód – dekoracja wnętrz,
  • 1993: Lista Schindlera – dekoracja wnętrz,
  • 1995: Les Milles – dekoracja wnętrz,
  • 1995: Wielki Tydzień – dekoracja wnętrz,
  • 1996: Król olch – dekoracja wnętrz,
  • 1997: Bandyta – dekoracja wnętrz,
  • 1997: Brat naszego Boga – scenografia,
  • 1997: Ostatni rozdział – dekoracja wnętrz,
  • 1998: Złoto dezerterów – dekoracja wnętrz,
  • 1999: Jakub kłamca – dekoracja wnętrz,
  • 2004: Do potomnego – scenografia, kostiumy.

Przypisy

  1. Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 04.04.2022 r.]
  2. Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego. dziennik.pl, 15.03.2015 r. [dostęp 24.03.2015 r.]
  3. Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16.05.2010 r. [dostęp 24.03.2015 r.]
  4. Ewa Braun, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 21.11.2019 r.]
  5. M.P. z 2014 r. poz. 757
  6. M.P. z 2019 r. poz. 1125

Oceń: Ewa Braun (scenograf)

Średnia ocena:4.7 Liczba ocen:23