Czesław Murczyński

Medycyna i zdrowie

Czesław Murczyński to postać, która na trwałe wpisała się w historię medycyny polskiej. Urodził się 2 września 1900 roku w Krakowie, a swoje życie zakończył 27 grudnia 1971 roku w Szczecinie. Jako znany lekarz-radiolog, profesor i rektor, odgrywał kluczową rolę w rozwoju medycyny w Polsce.

Murczyński był twórcą drugiego w Polsce Ośrodka Izotopowego, którego inauguracyjna działalność rozpoczęła się w 1957 roku. W 1964 roku wprowadził także Oddział Radioterapii, co w znaczący sposób wzbogaciło ofertę leczniczą w regionie. Ponadto, jego praca nauczycielska i badawcza miała wpływ na kształtowanie się nowoczesnej radiologii w Polsce.

Jako członek Komitetu Nauk Medycznych Polskiej Akademii Nauk, Murczyński w znacznym stopniu przyczynił się do postępu naukowego w Polsce. Jego działalność nie tylko poprawiła jakość opieki zdrowotnej, ale również wpłynęła na kształcenie młodych pokoleń lekarzy.

Był także rektorem Pomorskiej Akademii Medycznej im. gen. Karola Świerczewskiego w Szczecinie, co stanowi nieodłączny element jego kariery akademickiej i zawodowej. Jego osiągnięcia pozostaną w pamięci jako przykład poświęcenia i pasji dla medycyny.

Życiorys

Studiował medycynę na Wydziale LekarskimUniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1925 roku uzyskał dyplom doktora wszechnauk lekarskich. W latach 1926–1930 spędził czas w Berlinie, koncentrując się na specjalizacji w radiologii. Po powrocie do Krakowa rozpoczął pracę jako rentgenolog, pełniąc funkcje w Okręgowym Związku Kas Chorych oraz w licznych instytucjach medycznych, w tym:

  • 1934–1939 – Klinika Neurologii UJ (asystent, kierownik pracowni rentgenowskiej),
  • 1939–1941 – Poliklinika w Łucku (Wołyń), lekarz radiolog,
  • 1941–1942 – Szpital Miejski w Krakowie (lekarz radiolog),
  • 1944–1948 – UMCS w Lublinie (kierownik Katedry Radiologii i prodziekan Wydziału Lekarskiego),
  • 1948–1974 – Pomorska Akademia Medyczna w Szczecinie.

Był nie tylko organizatorem, ale i dyrektorem Katedry i Zakładu Radiologii PAM, a w latach 1948–1950 sprawował funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego. Ponadto, w latach 1950–1953 pełnił rolę rektora tej uczelni.

Jego aktywność naukowa i organizacyjna obejmowała również członkostwo w różnych towarzystwach oraz komitetach, w tym:

  • Komitet Nauk Medycznych PAN,
  • Szczecińskie Towarzystwo Naukowe,
  • Polskie Towarzystwo Radiologiczne (jako założyciel i długoletni kierownik oddziału szczecińskiego, a później wiceprezes Zarządu Głównego),
  • International Roentgen Society,
  • Gesellschaft für Medizinisch Radiologie der DDR (członek honorowy),
  • redakcja czasopism fachowych, w tym Rediologie Diagnostica (NRD).

W 1924 roku był pionierem, jako pierwszy lekarz na świecie, który wprowadził zastosowanie preparatów toru w diagnostyce radiologicznej. W 1957 roku utworzył Ośrodek Izotopowy w swojej katedrze, który stał się drugim tego typu obiektem w Polsce, a w 1964 roku zorganizował Oddział Radioterapii.

Do jego ogromnych osiągnięć należy także skomponowanie kompendium Zarys rentgenologii klinicznej (1947), dwutomowego podręcznika Rentgenologia kliniczna (1952), przetłumaczonego na język rosyjski, oraz autorstwo 88 artykułów naukowych, które wzbogaciły polską myśl medyczną.

Odznaczenia i wyróżnienia

W dorobku Czesława Murczyńskiego znajdują się liczne odznaczenia, które świadczą o jego znaczącej roli w służbie zdrowia oraz osiągnięciach w pracy naukowej. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1952),
  • odznaka „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1951),
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955),
  • nagroda Ministra Zdrowia za szczególne osiągnięcia w pracy naukowej,
  • nagroda naukowa Prezydium MRN w Szczecinie.

Oceń: Czesław Murczyński

★★★★★
Średnia ocena:4.45 Liczba ocen:7