Chaim Hilfstein to postać, której życie i działalność miały znaczący wpływ na społeczność żydowską zarówno w Polsce, jak i w Izraelu. Urodził się 14 listopada 1876 roku w Krakowie, a swoje ostatnie dni spędził w Tel Awiwie, gdzie zmarł 9 maja 1950 roku.
Był on nie tylko uznawanym lekarzem internistą, ale również aktywnym działaczem społecznym, który angażował się w sprawy związane z syjonizmem. Jego praca i oddanie dla wspólnoty były niezwykle inspirujące dla pokoleń Żydów, zarówno w Polsce, jak i w nowo powstałym państwie Izrael.
Życiorys
Chaim Hilfstein był synem Jakuba i Zofii, z domu Rosner. W 1897 roku, z wielkim sukcesem, ukończył krakowskie Gimnazjum św. Anny, a sześć lat później, w 1904 roku, uzyskał doktorat z medycyny na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Był jednym z kluczowych twórców organizacji syjonistycznych w Galicji Zachodniej. W 1897 roku wziął czynny udział w zakładaniu młodzieżowej organizacji Przedświt Ha-Szahar, będącej pierwszym syjonistycznym stowarzyszeniem w Krakowie. W listopadzie 1918 roku dołączył do Żydowskiej Rady Narodowej dla Zachodniej Galicji, gdzie także odegrał znaczącą rolę.
W okresie międzywojennym Hilfstein piastował ważne stanowiska, m.in. był liderem Organizacji Syjonistycznej Małopolski Zachodniej i Śląska, obok Ozjasza Thona. Angażował się w działalność Towarzystwa Odbudowy Palestyny oraz Żydowskiego Funduszu Narodowego w Krakowie. Jako delegat uczestniczył w kongresach syjonistycznych, które odbyły się w Karlsbadzie (1921), Wiedniu (1925) oraz Bazylei (1927). Hilfstein był również współzałożycielem Stowarzyszenia Kulturalno-Oświatowego „Tarbuth”. Od 1922 roku działał w redakcji „Nowego Dziennika”.
Jego zaangażowanie w rozwój szkolnictwa zaowocowało patronatem nad Gimnazjum Hebrajskim w Krakowie, które sam założył oraz w którego działalności pełnił funkcję dyrektora przez wiele lat. W 1929 roku został wybrany do władz gminy żydowskiej w Krakowie, reprezentując syjonistów. Jako lekarz pracował m.in. w krakowskim szpitalu św. Łazarza.
W czasie II wojny światowej Hilfstein był aktywnym członkiem prezydium Żydowskiej Samopomocy Społecznej oraz przewodniczącym Towarzystwa Ochrony Zdrowia Ludności Żydowskiej. Pracował w getcie krakowskim, a przez pewien okres był uwięziony w obozie w Płaszowie, gdzie był częścią zespołu medycznego. Po miejscu zamknięcia, wraz z żoną Marią, zatrudniony był w fabryce Oskara Schindlera, a po jej przeniesieniu do Brünnlitz, zarządzał izbą lekarską w obozie pracy.
Po zakończeniu wojny, Hilfstein zdecydował się na wyjazd do Palestyny, gdzie zaczął nowy rozdział swojego życia.
Przypisy
- Żydowska Koedukacyjna Szkoła Ludowa i Średnia im. Chaima Hilfsteina w Krakowie [online], Wirtualny Sztetl [dostęp 12.04.2024 r.]
- a b c d e f RafałR. Żebrowski RafałR., Hilfstein Chaim [online], delet.jhi.pl [dostęp 12.04.2024 r.]
- a b c d e f g h i Chaim Hilfstein (1876-1950) [online], Gmina Wyznaniowa Żydowska w Krakowie [dostęp 12.04.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Bolesław Komorowski | Leon Blumenstok-Halban | Marcin Fox | Teofil Glück | Leon Wachholz | Tadeusz Tempka | Piotr Kaliciński | Maciej Sosnowski (kardiolog) | Adam Zubczewski | Ksawery Mikucki | Maria Franciszka Nowak | Władysław Kulczyński (1890–1923) | Andrzej Wojnar | Zofia Mączka-Patkaniowska | Krystyna Krzystek-Walka | Aleksander Oszacki | Czesław Murczyński | Przemysław Jałowiecki | Józef Kostrzewski (lekarz) | Wincenty ŁepkowskiOceń: Chaim Hilfstein