Bolesław Komorowski


Bolesław Komorowski to postać, która odegrała znaczącą rolę w historii polskiej medycyny oraz aktywizmu społecznego. Urodził się 15 października 1868 roku w Krakowie, mieście, które było wówczas kulturalnym i naukowym centrum Polski.

Jako lekarz, Komorowski nie tylko praktykował medycynę, ale także angażował się w działalność na rzecz poprawy warunków życia społeczności lokalnych. Jego działalność obejmowała różnorodne przedsięwzięcia, które miały na celu wsparcie chorych i potrzebujących.

Jego życie zakończyło się 19 stycznia 1936 roku w Krakowie, gdzie pozostawił po sobie trwały ślad w historii regionu i kraju.

Życiorys

Bolesław Komorowski był trzecim synem Walentego Władysława i Franciszki Komorowskich. Miał siostrę, Wandę, która była utalentowaną graficzką. Swoją edukację rozpoczął w gminie Dębniki, a później uczęszczał do Gimnazjum św. Anny, by następnie kontynuować naukę w Gimnazjum im. króla Jana III Sobieskiego. W 1885 roku, mając zaledwie siedemnaście lat, zdał maturę.

Rok 1885 był również momentem, kiedy rozpoczął studia medyczne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1891 roku obronił pracę dyplomową, uzyskując tytuł doktora wszech nauk.

W latach 1891–1893 pracował jako sekundariusz w Szpitalu św. Ludwika. Następnie, w okresie 1894-1895, działał jako wolontariusz w Szpitalu św. Łazarza, by ponownie w latach 1899-1901 wrócić do pracy w Szpitalu św. Ludwika. W tym czasie publikował swoje badania naukowe na łamach takich czasopism, jak Przegląd Lekarski oraz Gazeta Lekarska. Jego znaczące prace to m.in. „Przyczynek do etiologii raka wodnego” oraz „Symetryczne zapalenie torebek stawowych na tle syfilisu dziecinnego” i „Przyczynek do kazuistyki chorób narządu moczowego u dzieci”.

Od 1892 roku pełnił funkcję lekarza urzędowego Półwsia Zwierzynieckiego, a po przyłączeniu tej lokalizacji do Krakowa stał się lekarzem miejskim Zwierzyńca. Wkrótce potem został okręgowym lekarzem miejskim. Był także zaangażowany w organizację ambulatorium dla najuboższych pacjentów oraz inicjował akcje pomocy lekarskiej dla dzieci kalekich i opuszczonych. Współtworzył stowarzyszenie „Ochronka dla Małych Dzieci” oraz działał w stowarzyszeniu „Rodzina Sieroca”.

Mieszkał w Krakowie przy ulicy Borelowskiego-Lelewela, gdzie z żoną Urszulą (z domu Bogdańską) wychowali troje dzieci: córkę oraz dwóch synów. Oprócz działalności lekarskiej, był również aktywnym działaczem sportowym. W latach 1914 i 1919 zasiadał w Zarządzie TS Wisła Kraków, a od 15 maja 1914 roku do zawieszenia działalności klubu pełnił funkcję prezesa.

Na zawsze pozostał w pamięci mieszkańców Krakowa, a jego prochy spoczywają w Grobie Komorowskich na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 25, zach.).

Ordery i odznaczenia

Bolesław Komorowski był osobą, która otrzymała liczne odznaczenia za swoje zasługi w pracy społecznej. Jednym z wyróżnień, które mu przyznano, był Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 10 listopada 1931 roku.

To odznaczenie zostało wręczone „za zasługi na polu pracy społecznej i opieki lekarskiej”, co podkreśla znaczenie jego działań na rzecz społeczeństwa oraz wkład w rozwój ochrony zdrowia.


Oceń: Bolesław Komorowski

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:23