Wojciech Tadeusz Jahn, urdzony 13 stycznia 1937 roku w Krakowie, to postać niezwykle interesująca na polskiej scenie artystycznej. Był nie tylko utalentowanym inżynierem, ale również uznawanym malarzem, co czyni go osobą o zróżnicowanych umiejętnościach.
Niestety, jego życie zakończyło się 7 marca 1994 roku w Sanoku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny i techniczny.
Życiorys
Wojciech Tadeusz Jahn przyszedł na świat 13 stycznia 1937 roku w Krakowie. Związany był z Sanokiem od najmłodszych lat. Był synem Bronisława Jahna, porucznika Wojska Polskiego, który zginął w zbrodni katyńskiej, oraz Kazimiery z domu Korczyńskiej, absolwentki przedwojennego Studium Nauczycielskiego i Instytutu Sztuki Muzycznej w Krakowie. Kazimiera, malarka, organizowała wystawy na Placu Szczepańskim, była także matką Wojciecha, a Jerzy był jego młodszym bratem.
W 1955 roku Jahn ukończył Liceum Ogólnokształcące Męskie w Sanoku, gdzie przejawiał uzdolnienia artystyczne. W połowie stycznia 1954 roku, z sukcesem, brał udział w zawodach narciarskich w slalomie specjalnym organizowanych przez klub Górnik Sanok. Trzykrotnie próbował dostać się na studia architektury na Politechnice Krakowskiej, jednak ostatecznie przyjęto go tam z uwagi na jego zmarłego ojca. Pracował jako instruktor plastyki w Domu Kultury w Sanoku.
W końcu zdecydował się na studia na Politechnice Łódzkiej, w kierunku włókiennictwa, gdzie uzyskał tytuł magistra inżyniera. Był aktywnym członkiem studenckiego koła plastycznego. Po ukończeniu studiów, odbył stypendium w Rakszawskich Zakładach Wełnianych, po czym znalazł zatrudnienie w Zakładzie Włókna Szklanego Krośnieńskich Hut Szkła. Niedługo potem wrócił do Sanoka, gdzie związał się z Zakładami Przemysłu Gumowego „Stomil” w Sanoku, pracując jako technolog projektant pasów klinowych.
Oprócz pracy zawodowej, Wojciech był również niezawodowym artystą malarzem. Jego pasja do malarstwa towarzyszyła mu od czasów odległej młodości, a szczególnie interesowały go pejzaże. Pierwsze plenery malarskie miały miejsce podczas jego pracy w Rakszawie. Po pewnej przerwie, powrócił do sztuki na początku lat 70. W tym okresie brał aktywny udział w działaniach Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Sanoku. Jego prace były publicznie eksponowane w kilku miejscach, w tym w amerykańskim Denver w 1976 roku, na ogólnopolskiej wystawie we Wrocławiu w 1978 roku oraz na wystawie w The European Gallery Witolda Mandzelowskiego w Nowym Jorku w 1986 roku, a także na sanockim zamku i w Muzeum Historycznym w Sanoku.
Wojciech Jahn był również instruktorem w Klubie Nieprofesjonalnego Malarstwa, który został utworzony w ramach Klubu Złotego Wieku. Ten klub skupiał amatorów sztuki i działał w Osiedlowym Domu Kultury „Puchatek”, który należał do Sanockiej Spółdzielni Mieszkaniowej. W latach 70. był też instruktorem w tym klubie, mającym na uwadze wspieranie rozwoju talentów plastycznych.
Artysta był mężem Anny z domu Wolwowicz, nauczycielki języka rosyjskiego w I Liceum Ogólnokształcącym im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku. Jego życie zakończyło się w Sanoku 7 marca 1994 roku, gdzie został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku, obok matki, a symbolicznie upamiętniony został także jego ojciec.
Muzeum Historyczne w Sanoku posiada kolekcję prac Wojciecha Jahna, świadczącą o jego dorobku artystycznym i znaczeniu dla lokalnego środowiska artystycznego.
Odznaczenia i wyróżnienia
W osiągnięciach Wojciecha Jahna można wyróżnić szereg znaczących sukcesów, które ukazują jego wkład w dziedzinę sztuki oraz kultury. Wśród nich znajdziemy:
- zwycięstwo w eliminacjach regionalnych z województwa krośnieńskiego i kwalifikację do II ogólnopolskiej wystawy konkursowej amatorskiej plastyki „Sport w sztuce. Moskwa-80” w 1980 roku, za obrazy zatytułowane Skok oraz Hokej,
- uzyskanie odznaki „Zasłużony Działacz Kultury” w 1984 roku,
- wyróżnienie w konkursie pt. „Ziemia rodzinna Grzegorza z Sanoka w malarstwie” w 1985 roku za obraz Stare domy przy ul. Rybackiej,
- nagrodę w konkursie oddziału RSTK w Krośnie pt. „Wielka Rewolucja Październikowa w plastyce” w dziedzinie malarstwa w 1986 roku, za obraz Ostatni szturm,
- zajęcie I miejsca w konkursie amatorskiej plastyki Wojewódzkiego Domu Kultury w Krośnie w kwietniu 1987 roku,
- II nagrodę w konkursie oddziału RSTK w Sanoku pt. „Generał „Walter” w plastyce” w 1987 roku,
- nagrodę Dyrektora Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Krośnie w 1988 roku.
Te osiągnięcia jak i wyróżnienia są świadectwem uznania dla talentu artystycznego Wojciecha Jahna oraz jego aktywności w promowaniu kultury i sztuki w regionie.
Przypisy
- Józef Baszak, Andrzej Romaniak, Edward Zając: Sanockie Zakłady Przemysłu Gumowego „Stomil” w Sanoku 1931–1991. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2020, s. 126, 152, 153.
- Józef Baszak, Andrzej Romaniak, Edward Zając: Sanockie Zakłady Przemysłu Gumowego „Stomil” w Sanoku 1931–1991. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2020, s. 126-127.
- Wiesław Weiss: Tomek Beksiński. Czerwonak: Vesper, 2016, s. 53.
- Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej. Bronisław Jahn. Muzeum Katyńskie. [dostęp 2017-08-06].
- Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2017-08-06].
- Franciszek Oberc: Sanok. Instytucje kultury. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka, 1999, s. 93-94.
- Joanna Kozimor. Z pasją i pędzlem. „Tygodnik Sanocki”. Nr 9 (1007), s. 6, 04.03.2011 r.
- Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka, 1998, s. 14-16.
- Kontrolne zawody narciarskie sanockiego Górnika. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”. Nr 2, s. 1, 17.01.1955 r.
- Dzień działacza kultury. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 19 (454), s. 1, 01-10.07.1988 r.
- Józef Ząbkiewicz. Trzecia wystawa prac twórców RSTK. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 13 (413), s. 6, 10-20.05.1987 r.
- Ostry start RSTK. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 4 (331), s. 2, 01-10.02.1985 r.
- Sukces pokonkursowej wystawy RSTK „Rewolucja października w plastyce”. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 33 (396), s. 1, 20-30.11.1986 r.
- Józef Ząbkiewicz, W latach powojennych. Życie kulturalne. Muzeum Historyczne, w: Sanok. Dzieje miasta, 1995, s. 911.
- Ciekawa wystawa na sanockim zamku. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 17 (110), s. 3, 10-20.06.1978 r.
- Spółdzielnia 2014, s. 308.
- Franciszek Oberc. Motyw Sanu w twórczości sanockich artystów. Wojciech Jahn. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 2, s. 152, 2002.
- Edward Zając. 55. rocznica mordu oficerów polskich w Katyniu, Charkowie i Miednoje. „Tygodnik Sanocki”. Nr 18 (182), s. 6, 05.05.1995 r.
- Marian Struś. Spółdzielnia Mieszkaniowa ma 25 lat. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 34, s. 2, 01-10.12.1984 r.
- Konkurs RSTK „Wielka Rewolucja Październikowa w plastyce” – rozstrzygnięty. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 32 (395), s. 1, 10-20.11.1986 r.
- Ankieta o cmentarzach – Księga Zmarłych 1975–1995 Sanok. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 187.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Agnieszka Mandat | Wiktor Kociuban | Marta Deskur | Zdzisław Zaczyk | Barbara Czarnowieska | Wawrzyniec Brzozowski | Wojciech Jerzy Has | Sławomir Karpowicz | Adam Włodek | Juliusz Krzysztof Warunek | Tomasz Mars | Ewa Braun (scenograf) | Jan Sztaudynger | Antonina Krzysztoń | Andrzej Pietsch | Jerzy Zelnik | Rudolf Gołębiowski | Przemysław Sokół | Zygmunt Nowakowski (artysta) | Marek ChołoniewskiOceń: Wojciech Jahn