Jan Kacper Wdowiszewski

Inżynieria i technologie

Jan Kacper Wdowiszewski, wywodzący się z rodziny herbowej Gryf, urodził się 6 stycznia 1853 roku w malowniczym Krakowie, gdzie spędził znaczną część swojego życia. Zmarł tamże, w swoim rodzinnym mieście, 16 lipca 1904 roku. Jako polski architekt, Wdowiszewski wyróżniał się swoją pasją do projektowania oraz wyczuciem estetyki, które zdefiniowały wiele dzieł jego autorstwa.

Jego twórczość i osiągnięcia artystyczne pozostawiły trwały ślad w polskiej architekturze. Dziś wspominany jest z szacunkiem jako jedna z istotnych postaci w historii miasta Kraków.

Życiorys

„Jan Kacper Wdowiszewski przyszedł na świat w 1853 roku. Był potomkiem Wincentego (1827-1887), który był więźniem stanu w latach 1848 i 1863, pełnił rolę urzędnika w magistracie krakowskim oraz dyrektora archiwum miejskiego w Krakowie. Jan miał także brata, Wincentego Juliusza (1849/1850-1906), architekta i dyrektora wydziału budownictwa w magistracie Krakowa.

W młodości Wdowiszewski podjął naukę w dziedzinie techniki, studiując zarówno w kraju, jak i za granicą, w tym na politechnice w Wiedniu, a także na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach około 1877-1878 pracował jako asystent w katedrze budownictwa w C. K. Instytucie Techniczno-Przemysłowym w Krakowie.

W 1884 roku objął stanowisko kustosza Muzeum Techniczno-Przemysłowego w Krakowie, a siedem lat później został dyrektorem tej instytucji. W latach 1880 oraz 1888-1889 pełnił funkcję sekretarza Krakowskiego Towarzystwa Technicznego. Jego zaangażowanie w życie kulturalne i naukowe Krakowa potwierdzają jego wystąpienia jako organizatora wystawy Sztuka w plakatach, która miała miejsce w 1898 roku.

W czerwcu 1904 roku uczestniczył w piątym zjeździe Związku Austriackich Muzeów Artystyczno-Przemysłowych, odbywającym się w Reichenbergu. Jego publikacje koncentrowały się na historii sztuki, co przyniosło mu uznanie w środowisku artystycznym. Żyjąc w Krakowie, mieszkał przy ul. Siemiradzkiego 23.

Jan Kacper Wdowiszewski zmarł na udar serca 16 lipca 1904 roku w Krakowie, w wieku 51 lat. Jego ciało zostało złożone w spoczynku na cmentarzu Rakowickim w Krakowie 19 lipca tego samego roku, w kwaterze M.

Przypisy

  1. a b c d Jan Wdowiszewski. jbc.bj.uj.edu.pl. [dostęp 07.11.2021 r.]
  2. a b c Z ostatniej chwili. Nekrologia. „Nowiny”. Nr 163, s. 6, 19.07.1904 r.
  3. Zmarli. „Gazeta Lwowska”. Nr 163, s. 4, 19.07.1904 r.
  4. a b Kroniczka krakowska. „Słowo Polskie”. Nr 335, s. 6, 18.07.1904 r.
  5. Osobiste. Zmarli. „Kurjer Lwowski”. Nr 198, s. 3, 18.07.1904 r.
  6. Kroniczka krakowska. „Słowo Polskie”. Nr 343, s. 2, 22.07.1904 r.
  7. Eustachy Śmiałowski. Wspomnienie pośmiertne. „Architekt”. Nr 3, s. 69-70, 1906 r.
  8. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 357.
  9. a b Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 147. ISBN 83-08-01428-3.

Oceń: Jan Kacper Wdowiszewski

★★★★★
Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:19