Ignacy Stanisław Sowiński, urodzony 30 sierpnia 1858 roku w Krakowie, był polskim architektem, który zyskał uznanie za swoją działalność artystyczną, szczególnie w Austrii.
Jego życie zawodowe rozciąga się na okres, w którym architektura polska zaczęła przyjmować różnorodne wpływy z innych krajów, co miało swoje odzwierciedlenie w stylu jego prac.
Sowiński zmarł 20 lipca 1917 roku w tym samym mieście, w którym się urodził, pozostawiając po sobie ważny ślad w historii polskiej architektury.
Życiorys
Ignacy Sowiński, syn krakowskiego kawiarza, rozpoczął swoją edukację w 1876 roku, kiedy to wyjechał do Wiednia. Tam studiował na Politechnice, pod czujnym okiem profesorów: Heinricha von Ferstela oraz Karla Königa. W 1881 roku uzyskał tytuł inżyniera, co otworzyło mu drzwi do kariery jako niezależny architekt.
W 1887 roku zrealizował zlecenie, które przyczyniło się do jego rozwoju zawodowego, a była to renowacja oraz przebudowa kościoła ewangelicko-reformowanego w Wiedniu. To wielkie przedsięwzięcie wiązało się ze znacznymi zmianami – dyspozycja wnętrza kościoła uległa modyfikacji o 180 stopni, co wymusiło przekształcenie rozmieszczenia ołtarza oraz organów, a także budowę nowej fasady z efektownym portalem wejściowym i wieżą dzwonniczą.
W latach 1903-1908 Sowiński, współpracując z Eduardem Frauenfeldem, przeprowadził całkowitą przebudowę zamku Wilhelminenberg położonego w Ottakring, który obecnie jest częścią Wiednia. To ambitne zadanie polegało na rozbiórce znacznej części obiektu i wzniesieniu nowego, utrzymanego w stylu neoempire, inspirowanego typową architekturą historyzującą Austrii.
Oprócz prac renowacyjnych, Sowiński był również autorem wielu publikacji dotyczących architektury. Zaprojektował kilka domów mieszkalnych w Wiedniu, co podkreśla jego wszechstronność oraz talent jako architekta.
W 1914 roku Ignacy Sowiński wrócił do Krakowa, gdzie powierzono mu niesłychanie ważne zadanie – nadzór nad pracami renowacyjnymi na Wawelu. To zlecenie miało na celu przywrócenie zamkowi jego dawnych walorów i świetności, co stanowiło istotny element dziedzictwa kulturowego Polski.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Beniamin Torbe | Rafał Barycz | Stanisław Gołębiowski (architekt) | Janusz Kowal | Edmund Wilczkiewicz | Jan Wrana | Wincenty Juliusz Wdowiszewski | Jacek Tomasz Stupnicki | Jan Zawiejski | Tadeusz Andrzej Broniewski | Jan Kacper Wdowiszewski | Stanisław Kajfasz | Józef Goliński | Jan Pallado | Stanisław Kusiba | Jakub Bujak | Jurand Jarecki | Aleksander Biborski | Jan Stryjeński | Adam SzczurowskiOceń: Ignacy Sowiński