Jan Kudyk

---

Życiorys

Jan Kudyk, znakomity trębacz i znacząca postać w polskim jazzie, był absolwentem dwóch renomowanych instytucji edukacyjnych: II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Edukację muzyczną kontynuował w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, znanej dzisiaj jako Akademia Muzyczna, gdzie w dniu 27 maja 1972 r. uzyskał tytuł magistra sztuki, kończąc studia pod okiem wybitnego pedagoga, Ludwika Lutaka.

Jan Kudyk był twórcą „Wariacji na tematy bluesowe”, będących zbiorowym dziełem etiud na trąbkę solo, opublikowanym przez PWM, jako część jego pracy dyplomowej. W polskiej literaturze trąbkowej istnieją także dwie istotne pozycje jazzowe, w tym zbiór „Wariacji bluesowych” oraz „10 Etiud jazzowych” autorstwa Tomasza Stańki, który również uczył się w klasie trąbki pod okiem Lutaka. Po uzyskaniu dyplomu Jan Kudyk otrzymał propozycję pracy jako asystent na uczelni, jednak zdecydował się odmówić, kierując swoją pasję w stronę jazzowego stylu życia.

Muzyka tradycyjnego jazzu była nie tylko hobby Jana, lecz również jego prawdziwą miłością. Zamiłowanie do tego gatunku muzyki sprawiło, że zrezygnował z oferty pracy w Radiowej Orkiestrze Symfonicznej. Zamiast tego, w listopadzie 1962 roku, z pomocą Jana Boby, zaaranżował pierwszy skład Jazz Band Ball Orchestra. Nazwa zespołu powstała z inspiracji utworem „At The Jazz Band Ball” amerykańskiego trębacza Nicka LaRocci, który został wydany w 1917 roku.

Początki kariery muzycznej Kudyka były pod dużym wpływem stylu gry Bixa Beiderbecke’a, którego brzmienie starał się naśladować. W 1965 r. uczestniczył blisko z zespołem Jazz Band Ball Orchestra w koncercie Louisa Armstronga w praskiej „Lucernie”. Ten koncert zapadł mu w pamięć jako moment, który na zawsze zmienił jego życie i postrzeganie jazzu.

W 1962 roku, na swoim debiutanckim występie w konkursie Amatorskich Zespołów Jazzowych Polski Południowej, JBBO zdobył pierwsze miejsce, co przypieczętowało jego dalsze sukcesy, w tym również na Studenckim Festiwalu Jazzowym „Jazz nad Odrą” w 1963 roku, gdzie jego zespół zdobył nagrodę główną. Te osiągnięcia zaowocowały licznymi zaproszeniami na prestiżowe wydarzenia jazzowe, takie jak warszawskie Jazz Jamboree, North Sea Jazz Festival oraz Sacramento Music Festival w USA, gdzie wystąpił blisko 20 razy.

Członkowie zespołu Jana Kudyka nagrali blisko 40 płyt, mając możliwość współpracy z wieloma wybitnymi artystami, zarówno krajowymi, jak i międzynarodowymi. Jazz Band Ball Orchestra zyskał renomę w polskim jazzie jako grupa, która wiernie oddawała hołd wielkim mistrzom, takim jak Duke Ellington, Count Basie czy Louis Armstrong. W późniejszych latach życia, Jan Kudyk zajął się bioenergoterapią, uzyskując tytuł Mistrza w tym rzemiośle po zdaniu stosownych egzaminów w 1997 roku.

W 2014 roku Kudyk zdecydował o rozstaniu się ze swoim zespołem z powodu osobistych i zdrowotnych okoliczności. Pożegnanie z zespołem pełne było emocji, a 1 czerwca 2014 roku wystąpił w Częstochowie z synem Tomaszem na Festiwalu „Hot Jazz Spring”, gdzie otrzymał Honorowego Swingującego Kruka za całokształt twórczości. Jego ostatni występ miał miejsce podczas benefisu zorganizowanego w Krakowie 7 listopada 2014 roku, w którym zagrał m.in. z Janem Bobą oraz z synem Tomaszem Kudykiem i jego zespołem New Bone.

Tego dnia, klub studencki „Pod Jaszczurami” zyskał szczególne znaczenie, ponieważ to właśnie tam Jan Kudyk zbierał laury w czasach, gdy jego kariera była na szczycie. Nagle, 13 marca 2015 roku, zmarł w swoim ukochanym domu w Krakowie. Spoczął na cmentarzu Rakowickim, gdzie ostatnie pożegnanie złożyły mu tłumy admiratorów i przyjaciół. Jan Kudyk był bez wątpienia jednym z filarów polskiego jazzu tradycyjnego. Jego 50-letnia kariera uczyniła go uznawanym trębaczem i liderem, a jego pasja do jazzu żyje w jego rodzinie, w kierunku na syna Tomasza, który podąża śladami ojca jako utalentowany trębacz.

---

Oceń: Jan Kudyk

---