Janusz Mierzwa

---

Życiorys

Janusz Mierzwa to uznany ekspert w dziedzinie historii, który swoją edukację rozpoczął w II Liceum Ogólnokształcącym im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie. W obszarze swoich badań koncentruje się na historii politycznej oraz społecznej Polski XX wieku, a także biografistyce.

Ukończył studia, uzyskując stopień naukowy doktora w 2003 roku. Jego praca doktorska nosiła tytuł: Pułkownik Adam Koc. Zarys biografii politycznej, a jej promotorem był Czesław Brzoza. Następnie, w 2014, obronił rozprawę habilitacyjną zatytułowaną Starostowie Polski międzywojennej. Portret zbiorowy.

Janusz Mierzwa pełni także funkcję członka Rady Naukowej kwartalnika „Niepodległość i Pamięć”, gdzie aktywnie uczestniczy w pracach redakcyjnych oraz jest sekretarzem redakcji w „Zeszytach Naukowych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historyczne”.

W chwili obecnej, od 2020 roku, zajmuje stanowisko zastępcy dyrektora Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, a od 1 września 2024 obejmie stanowisko dyrektora tej jednostki. W przeszłości, w latach 2010–2017, był sekretarzem Zarządu Instytutu Józefa Piłsudskiego w Warszawie.

W latach 2013–2015 sprawował obowiązki dyrektora Muzeum Armii Krajowej im. gen. Emila Fieldorfa „Nila” w Krakowie, a w okresie 2014–2018 uczestniczył w pracach Rady Muzeum PRL (w organizacji).

W 2020 roku osiągnął znaczący sukces, zdobywając I Nagrodę w Konkursie Książka Historyczna Roku im. Karola Modzelewskiego, którą otrzymał wspólnie z Piotrem Cichorackim, Joanną Dufrat oraz Piotrem Rucińskim za publikację Oblicza buntu społecznego w II Rzeczypospolitej doby wielkiego kryzysu (1930–1935). Uwarunkowania, skala, konsekwencje, wydaną w Krakowie w 2019 roku. Tego samego roku został również nominowany do Nagrody Historycznej Polityki w kategorii „Wydawnictwo źródłowe” za książkę Rzeczpospolita niedoskonała. Dokumenty do historii buntu społecznego w latach 1930–1935, napisaną wspólnie z tymi samymi współautorami.

Wcześniej, w 2013, był finalistą konkursu Książka Historyczna Roku im. Oskara Haleckiego za dzieło Starostowie Polski międzywojennej. Portret zbiorowy, które ukazało się w Krakowie w 2012 roku. Jego działalność naukowa i publicystyczna została uhonorowana różnymi odznaczeniami, w tym medalem „Pro Patria”, co dodatkowo potwierdza jego znaczenie jako badacza i historyka.

Publikacje

Janusz Mierzwa jest autorem wielu cenionych publikacji, które przyczyniły się do wzbogacenia wiedzy na temat historii Polski, zwłaszcza w kontekście Drugiej Rzeczypospolitej.

• Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej, t. II, Łomianki 2022,
• Konstytucja marcowa 1921, Warszawa 2021,
• Oblicza buntu społecznego w II Rzeczypospolitej doby wielkiego kryzysu (1930–1935). Uwarunkowania, skala, konsekwencje, Kraków 2019 (wspólnie z Piotrem Cichorackim i Joanną Dufrat),
• Rzeczpospolita niedoskonała. Dokumenty do historii buntu społecznego w latach 1930–1935, Łomianki-Kraków 2019 (wspólnie z Piotrem Cichorackim, Joanną Dufrat i Piotrem Rucińskim),
• 100 lat samorządowych wspólnot powiatowych (1918–2019), Warszawa-Kraków-Bochnia 2019 (wspólnie z Rafałem Rudką),
• Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej, t. I, Łomianki 2018,
• Żołnierze Legionów Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej w służbie Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej (wstęp i opracowanie wspólnie z Przemysławem Wywiałem), Kraków 2016,
• Starostowie Polski międzywojennej. Portret zbiorowy, Kraków 2012, ISBN 978-83-62261-54-3, OCLC 8435274426,
• W.M. Zawadzki, Dziennik, Kraków 2010 (wstęp i opracowanie),
• Pułkownik Adam Koc. Biografia polityczna, Kraków 2006,
• A. Koc, Wspomnienia, Wrocław 2005 (wstęp i opracowanie).

Twórczość Mierzwy obejmuje zarówno prace badawcze, jak i prace edytorskie, co podkreśla jego zaangażowanie w zachowanie pamięci historycznej oraz aport do współczesnej nauki.

---

Oceń: Janusz Mierzwa

---