Zofia Albina Włodek, urodzona 30 sierpnia 1925 roku w Krakowie, zmarła 19 lutego 2018 roku w tym samym mieście, była szanowaną postacią w polskiej historii filozofii.
Jako wybitna historyk filozofii, Zofia Włodek miała znaczący wkład w rozwój tej dziedziny, będąc pracownikiem Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk.
Jej prace koncentrowały się głównie na badaniach filozofii średniowiecza, co czyniło ją jedną z czołowych ekspertów w tej tematyce w Polsce.
Życiorys
Zofia Włodek była wybitną postacią w polskiej nauce i filozofii. Urodziła się jako córka Jana Włodka, znanego agronoma, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także legionisty i dyplomaty. Jej matką była Zofia Götz-Okocimska. Dodatkowo, Zofia Włodek była wnuczką Zdzisława Wlodka oraz Jana Albina Goetza oraz siostrą Jana Mariana Włodka.
W 1949 roku ukończyła studia na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a w 1955 kontynuowała naukę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Dwa lata później, w 1959, obroniła na KUL pracę doktorską dotyczącą Hermana z Augsburga, napisaną pod kierunkiem wybitnego profesora Stefana Swieżawskiego. Od 1956 roku współpracowała z Zakładem Historii i Filozofii Starożytnej i Średniowiecznej IFiS PAN w Warszawie, a od 1961 roku była pracownikiem tego instytutu.
W 1969 roku Zofia Włodek uzyskała habilitację na podstawie pracy „Krakowski komentarz z XV wieku do „Sentencji” Piotra Lombarda”. W 1980 roku pojawiła się na scenie akademickiej jako profesor nadzwyczajny, a w 1991 roku otrzymała tytuł profesora zwyczajnego nauk humanistycznych. Po długiej i owocnej karierze przeszła na emeryturę w 1995 roku.
Od 1967 do 1987 roku wykładała w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, a w latach 1983-2002 prowadziła zajęcia w Kolegium Ojców Dominikanów w Krakowie. Jej wkład w naukę obejmował przede wszystkim edytorstwo oraz tłumaczenie średniowiecznych tekstów filozoficznych. Wśród jej najważniejszych dzieł znajdują się tłumaczenia „Kwestię o duszy” (1996 – wspólnie z Włodzimierzem Zegą) i „Summa contra gentiles” (tom 1 – 2003, tom 2 – 2007, również z Włodzimierzem Zegą), a także „Satyrę na herezje” Jana Falkenberga (1973 – opublikowana w piśmie Medievalia Philosophica Polonorum).
Dodatkowo, w 1977 roku wydała książkę „Filozofia bytu”. W 2011 roku ukazał się tom jej prac zbiorowych „Z dziejów filozofii i teologii na Uniwersytecie Krakowskim w XV wieku. Sylwetki, teksty, studia”. W 2012 roku Uniwersytet Jagielloński uhonorował ją medalem „Plus ratio quam vis” za jej wkład w rozwój nauki.
W 1997 roku Zofia Włodek została członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. Ponadto, była aktywną członkinią Polskiego Towarzystwa Filozoficznego oraz Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. W latach 1987-1992 pełniła funkcję wiceprezesa w Société internationale pour l’étude de la philosophie médiévale.
Na zakończenie swojego życia, Zofia Włodek została pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera HC-płn.-10), pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii polskiej filozofii.
Przypisy
- Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 07.06.2020 r.]
- Zmarła Zofia Albina Włodek. brzesko.pl. [dostęp 26.02.2018 r.]
- Członkowie. „Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności”. Rok 2015/2016, s. 24, 2016. Kraków: Polska Akademia Umiejętności. [dostęp 26.10.2017 r.]
- Magdalena Bajer – rody uczone – Włodkowie
- Złota księga nauk humanistycznych 2004, wyd. Helion i Mastermedia sp. z o.o., Gliwice 2004, s. 435–436
- a b c d Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Adam Kleczkowski | Jerzy Lackowski | Stanisław Sebastian Mamczyński | Józef Łepkowski | Stanisław Rączkowski | Teresa Malecka | Janusz Mierzwa | Jerzy Szwed | Janusz Zakrzewski | Leon Chwistek | Maciej Urbanowski | Zbigniew Perzanowski | Jacek Bojarski | Bartłomiej Wierzba | Renata Madyda-Legutko | Wilhelm Szczęsny Wachholz | Jan Rydel | Andrzej Szczerski | Adam Stanisław Skąpski | Adam GrochowalskiOceń: Zofia Włodek