Janusz Terakowski, znany wcześniej jako Jan Terakowski, to postać wyjątkowa w polskiej kulturze. Urodził się 8 czerwca 1933 roku w Krakowie i spędził tam całe życie, aż do śmierci 10 sierpnia 2002 roku. Był niezwykle utalentowanym filologiem, fotografem, rysownikiem oraz poetą, którego twórczość wzbogaciła polski krajobraz artystyczny.
Jednym z kluczowych aspektów jego działalności było pisanie tekstów piosenek dla Zbigniewa Wodeckiego, co stanowiło znaczący element jego kariery artystycznej. Jego prace, przepełnione emocjami i refleksją, doskonale korespondowały z muzyką tego znakomitego artysty.
Janusz Terakowski nie tylko zajmował się twórczością literacką, ale również pełnił ważną rolę w społeczności lokalnej jako założyciel i Redaktor Naczelny miesięcznika „Kalumet”. Jego wpływ na życie kulturalne Krakowa był ogromny, a jego pasja do sztuki i literatury przejawiała się także w długotrwałej pracy w Centrum Kultury „Dworek Białoprądnicki”, gdzie przyczyniał się do organizacji wielu wydarzeń i inicjatyw artystycznych.
Życiorys
Janusz Terakowski, syn Jadwigi i Józefa Terakowskich, przyszedł na świat w Krakowie. Jego rodzice prowadzili, w latach trzydziestych XX wieku, sklep z galanterią skórzaną umiejscowiony przy ul. Szewskiej. Janusz był przyrodnim bratem Doroty Terakowskiej, znanej pisarki i dziennikarki.
Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie kształcił się w literaturze i języku polskim. Jego kariera zawodowa była zróżnicowana. W latach sześćdziesiątych XX wieku był aktywnie zaangażowany w krakowski oddział Stowarzyszenia Ateistów i Wolnomyślicieli, a następnie pracował w Muzeum Etnograficznym w Krakowie.
W latach 1974–1995 pełnił funkcję pracownika w Centrum Kultury „Dworek Białoprądnicki”, gdzie w pierwszej połowie tego okresu był zastępcą dyrektora ds. programowych. W swojej pracy artystycznej zajmował się linorytem, wykonując na przykład zaproszenia dla Piwnicy Pod Baranami.
Janusz był także aktywnym członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, jednak w 1982 roku zrezygnował z przynależności partyjnej w geście protestu przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego. W latach siedemdziesiątych współpracował z Zbigniewem Wodeckim, dla którego skomponował teksty wielu znanych piosenek, w tym „Izolda” oraz „Zacznij od Bacha”.
W 1993 roku założył miesięcznik „Kalumet”, które było pierwszym w Polsce czasopismem poświęconym palaczom i kolekcjonerom fajek. Wcześniej był współzałożycielem i Prezydentem Pierwszej Krakowskiej Loży Fajki, gdzie pierwotnie publikowano biuletyn. Funkcję Redaktora Naczelnego „Kalumetu” sprawował aż do swojej śmierci.
Janusz Terakowski zmarł na chorobę nowotworową. Jego ostatnia podróż miała miejsce na Cmentarzu na Salwatorze, gdzie został pochowany.
Życie prywatne
W życiu osobistym Janusza Terakowskiego, można dostrzec ważne postacie, które miały istotny wpływ na jego codzienność. Jego małżonką była Maria Teresa Białas–Terakowska, utalentowana tkaczka oraz artystka, która z pewnością wzbogaciła jego życie swoją twórczością i pasją.
Oprócz tego, Janusz był ojcem Jakuba Terakowskiego, który z powodzeniem realizował się jako biolog, podróżnik i dziennikarz. Działalność Jakuba również może świadczyć o bogatej tradycji intelektualnej i twórczej w rodzinie Terakowskich.
Twórczość
Słowa do piosenek znanego artystyZbigniewa Wodeckiego to prawdziwy skarb polskiej muzyki. Jego twórczość obejmuje wiele utworów, które na stałe wpisały się w historię polskiej kultury.
- „Ballada o Jasiu i Małgosi”,
- „Ballada o nieznajomych”,
- „Basia, Basia”,
- „Byłaś dla mnie dobra”,
- „Izolda”,
- „Mają ludzie swoje niepokoje”,
- „Okno róża i balkon”,
- „Panny mego dziadka”,
- „Partyjka”,
- „Posłuchaj mnie spokojnie”,
- „Sąsiedzi”,
- „Sobą być”,
- „To nie my”,
- „Uroki”,
- „Uśmiechy”,
- „Wspomnienia tych dni”,
- „Zabiorę Cię dziś na bal”,
- „Zacznij od Bacha”.
Tego rodzaju utwory pokazują jego niezwykłą umiejętność opisywania emocji i relacji międzyludzkich. Cieszą się one nieustającą popularnością i są chętnie wykonywane przez współczesnych artystów.
Przypisy
- Katarzyna Wodecka -K.W.- Stubbs, Fundacja Zbigniewa Wodeckiego [online], 31.10.2020 r.
- KamilK. Bałuk, WacławW. Krupiński, "Wodecki. Tak mi wyszło", Warszawa: Agora, 2018, ISBN 978-83-268-2705-1.
- LeszekL. Długosz, Pod Baranami ten szczęsny czas…: sceny i obrazy z "życia piwnicznego" w Krakowie w latach 60. i 70. XX wieku, Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2016, ISBN 978-83-65521-26-2.
- JolantaJ. Kogut, Magazyn Kulturalny Dworzanin, marzec 2011, ISSN 1895-9156.
- WacławW. Klag, Dziennik Polski, "Kartki z kalendarza Janusza Terakowskiego", 16.05.2009 r.
- MirosławM. Jurgielewicz, "Kalumet" - pismo miłośników fajki, 2007, ISSN 1234-2378.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Witold Cichacz | Jerzy Salwarowski | Janina Hertz | Jerzy Bezucha | Tomasz Biernacki (dyrygent) | Andrzej Kossowicz (reżyser) | Grażyna Brodzińska | Martyna Jakubowicz | Piotr Michałowski | Feliks Stobiński | Teresa Głąbówna | Jerzy Reiser | Stanisław Samostrzelnik | Ludwik Eminowicz | Maja Sikorowska | Szymon Kuśmider | Bosski Roman | Jacek Piekara | Maciej Małysa | Aleksander Mroczkowski (malarz)Oceń: Janusz Terakowski