Jerzy Bezucha

---

Życiorys

Jerzy Bezucha rozpoczął swoją karierę muzyczną w 1965 roku, debiutując w zespole Hrabiowie, który występował w klubie Geolog. Działał tam na przemian z grupą Elektrostons, w której zadebiutował Andrzej Zaucha, grając na perkusji. Z kolei jesienią 1967 roku przyjął rolę perkusisty w składzie krakowskiej grupy The Lessers, gdzie współpracował z Bogumiłem Dijukiem (śpiew), Antonim Krupą (gitara prowadząca) oraz Ryszardem Kopciuchiem (gitara basowa) i gościnnie z Markiem Michalakiem (puzon).

W 1969 roku kolejny etap jego kariery rozpoczęła formacja Piasty, w której znalazł się ponownie R. Kopciuch oraz M. Michalak. Po jakimś czasie przeszedł do Tria Henryka Słaboszewskiego, a następnie związał się z Jazz Band Ball Orchestra. W 1970 roku dołączył do Dżambli, zastępując Benedykta Radeckiego. W lutym 1971 roku zespół zarejestrował swoją jedyną płytę długogrającą pt. Wołanie o słońce nad światem, wydaną przez Polskie Nagrania „Muza”. W marcu tego samego roku ukazało się wyróżnienie dla grupy w kategorii instrumentalistów podczas festiwalu Jazz nad Odrą ’71.

W 1971 roku Bezucha współpracował z zespołem, nagrywając cztery autorskie utwory na potrzeby radia: „Nekrologi”, „Zakochani staruszkowie”, „Słońce nad My-Lai”, „Pieśń dokerów w Luandzie”. Ponadto grupa prezentowała covery znanych zachodnich utworów, występując w programie telewizyjnym pt. Wokaliści Jazzowi (TVP) w tym samym roku oraz realizując projekty do programu TVP3 Kraków pt. Szabla i rapier w 1972 roku. Te wszystkie nagrania znalazły się w kompilacji W noc i w dzień, zawierającej archiwalne nagrania z lat 1969–1972, wydanej przez Kameleon Records w 2024 roku.

Po rozwiązaniu Dżambli w 1972 roku, Bezucha dołączył do Kwartecie Henryka Słaboszewskiego, w którego skład obok lidera wchodzili Zygmunt Kaczmarski (eks-Anawa; gitara) oraz Jan Gonciarczyk (eks-Anawa; kontrabas). Brał również udział w siódmym składzie Grupy WIEM Marka Grechuty, gdzie współpracował z Antonim Krupą, Piotrem Micherą (skrzypce) oraz Eugeniuszem Obarskim (pianista) i Bronisławem Suchankiem (kontrabas).

Następnie dołączył do Stowarzyszenia Popierania Prawdziwej Twórczości „Chałturnik” (SPPT Chałturnik), z którym nagrał album pt. S.P.P.T. Chałturnik w 1974 roku. W rok później wystąpił w programie telewizyjnym Dobry wieczór, tu Łódź, w składzie z Janem Ptaszynem Wróblewskim, Januszem Muniakiem, Zbigniewem Namysłowskim, Tomaszem Szukalskim, Janem Jarczykiem oraz Pawłem Jarzębskim.

W 1976 roku wykonał utwory w formacji Janusz Muniak Quintet, gdzie współpracował z Januszem Muniakiem (lider), Pawłem Perlińskim (fortepian), Markiem Blizińskim (gitara) oraz Andrzejem Dechnikiem (kontrabas). W 1978 roku ukazała się płyta zespołu pod nazwą Question Mark, a rok później wydano koncertowy album Jam Session w Akwarium – Noc druga. Wówczas to zarejestrowano materiał, na którym współpracował z Henrykiem Miśkiewiczem (saksofon altowy), Charlesem Davisem (saksofon barytonowy) i innymi utalentowanymi instrumentalistami.

Rok 1979 okazał się być ważnym momentem w jego karierze, kiedy współtworzył Janusz Muniak Quartet oraz współpracował z zespołem Skaldowie. W tym samym czasie na kompilacji Jazz Jambore ’80 znalazł się utwór „Race Face”. Po latach, w 1999 roku, ten sam skład wystąpił na krążku Live at Jazz Jamboree ’80. Niestety, 30 stycznia 1994 roku tragiczny wypadek samochodowy zakończył jego życie. Jerzy Bezucha został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, a jego działalność muzyczna czyni go jednym z bohaterów Krakowskich Zaduszek Jazzowych.

---

Oceń: Jerzy Bezucha

---