Jerzy Giełdanowski

---

Życiorys

Uczył się w Szkołe Powszechnej w Żywcu, a następnie kontynuował naukę w żywieckim Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika. W 1952 roku uzyskał dyplom lekarza medycyny we Wrocławiu. Pracował w Zakładzie Farmakologii w tamtejszej Akademii Medycznej, gdzie pozostawał aż do roku 1964. W tym okresie brał udział w badaniach dotyczących mikrofonicznych potencjałów narządu Cortiego.

Od 1964 roku był wykładowcą oraz pracownikiem naukowym w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej im. Ludwika Hirszfelda Polskiej Akademii Nauk. Jego badania koncentrowały się na immunologii, farmakologii oraz transplantologii, gdzie szczególnie interesował się problematyką bariery przeszczepowej u ludzi. W 1969 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a dziewięć lat później, w 1978 roku, tytuł profesora zwyczajnego. W 1983 roku został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk.

W ciągu swojej kariery przez trzy lata pełnił funkcję redaktora naczelnego czasopisma Archivum Immunologiae et Therapiae Experimentalis. Jerzy Giełdanowski jest autorem oraz współautorem około 240 prac naukowych i uczestniczył w tworzeniu 26 opracowań patentowych. Wśród jego wynalazków znajdują się komercyjne leki Ipronal i Ledakrin.

Pracował również jako wykładowca w Akademii Medycznej we Wrocławiu, a jego wkład w rozwój nauki oraz medycyny był ogromny. Zmarł 12 kwietnia 1991 roku we Wrocławiu, pozostawiając po sobie trwały ślad w dziedzinie medycyny i nauk przyrodniczych.

---

Oceń: Jerzy Giełdanowski

---