Jerzy Stadler


Jerzy Stadler, znany również pod pseudonimem Tata, to postać niezwykle istotna dla polskiego harcerstwa. Urodził się 22 czerwca 1906 roku w Krakowie, a swoją działalność zakończył w Warszawie, gdzie zmarł 8 lutego 1988 roku.

Był nie tylko instruktorem harcerskim, ale również twórcą i liderem harcerskiego zespołu artystycznego „Kuźnica”, który odegrał istotną rolę w działaniach kulturalnych wśród młodzieży. Dodatkowo, Jerzy Stadler posiadał wykształcenie ekonomiczne, co jeszcze bardziej wzbogaciło jego działalność w harcerstwie oraz przyczyniło się do rozwoju poszczególnych inicjatyw społecznych.

Życiorys

Jerzy Stadler był osobą niezwykle zaangażowaną w działalność harcerską, która rozpoczęła się przed wybuchem II wojny światowej, kiedy to pełnił funkcję instruktora harcerskiego i zdobył wykształcenie w Wyższym Studium Handlowym w Krakowie. Jego talent organizacyjny ujawniał się już w 1944 roku, kiedy objął pozycję drużynowego pierwszej odrodzonej drużyny w Mielcu. Po wznowieniu działalności harcerstwa w 1956 roku, trafił do hufca Warszawa Praga, gdzie z zapałem pełnił rolę drużynowego 17 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej, a następnie był przez krótki okres komendantem Szczepu 17 oraz 317 WDH.

Stopniowo zdobywał nowe stopnie harcerskie: w 1958 roku uzyskał stopień przewodnika, w 1959 roku został podharcmistrzem, a w 1960 roku osiągnął stopień harcmistrza. Wreszcie, w 1971 roku, otrzymał tytuł harcmistrza PL. Jerzy Stadler pełnił szereg funkcji w hufcach praskich, między innymi jako zastępca komendanta Hufca Praga Nowa w latach 1959–1961 oraz członek komendy Hufca Praga w 1961 roku. Jego zaangażowanie nie ograniczało się jedynie do poziomu lokalnego; był również aktywnym członkiem Chorągwi Warszawskiej, uczestnicząc w komisjach instruktorskiej oraz rewizyjnej w latach 1965–1974.

W czasie swojej kariery organizacyjnej zorganizował około trzydziestu obozów. Po zimowisku harcerzy starszych z warszawskiej Pragi w sezonie 1958/1959, założono drużynę, która miała na celu pielęgnowanie góralskich tradycji oraz rozwijanie pasji artystycznych, przede wszystkim muzycznych – tak powstała 317 Warszawska Drużyna Harcerska „Kuźnica” im. Mieczysława Karłowicza. Zespół, skupiający różne środowiska harcerskie Starej oraz Nowej Pragi (w tym szczepy: 131 WDHiZ „Płomienie”, 300 WDHiZ „Pochodnia”, 219 WDHiZ, 140 WDSH oraz 353 WDH), przerodził się w Ośrodek Pracy Drużyn „Kuźnica” w połowie lat sześćdziesiątych. W ośrodku powstały Kręgi Instruktorskie, a także Młodzieżowy Krąg Instruktorski, mające na celu rozwój harcerzy.

W 1970 roku MKI „Kuźnica” przekształcił się w Harcerski Zespół Artystyczny, którego kierownictwo Jerzy Stadler sprawował przez wiele lat. W połowie lat 70. zespół przeniósł się z hufca Warszawa Praga Północ do hufca Mokotów. Drużyna oraz zespół z sukcesem podtrzymywały góralską obrzędowość, uczestnicząc w licznych festynach i imprezach artystycznych poprzez występy muzyczne.

Jerzy Stadler realizował również karierę zawodową jako ekonomista, pracując w różnych instytucjach, takich jak Zjednoczenie Hut Szkła, Zjednoczenie Budownictwa, Ministerstwo Budownictwa, Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Deglomeracji oraz w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. Po zakończeniu swojej aktywności życiowej, Jerzy Stadler spoczywa na Cmentarzu Północnym na Wólce Węglowej (kwatera W II 16-1-6).

Odznaczenia

Jerzy Stadler, osoba z bogatym dorobkiem odznaczeń, jest uhonorowany następującymi wyróżnieniami:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Srebrny Krzyż Zasługi,
  • Brązowy Krzyż Zasługi,
  • Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”,
  • Srebrny Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”,
  • Złota Honorowa Odznaka „Za Zasługi dla Warszawy”.

Przypisy

  1. Historia Chorągwi Stołecznej Związku Harcerstwa Polskiego w latach 1956–2006 kadencjami pisana. T. I. Warszawa: Chorągiew Stołeczna ZHP, 2010 r., s. 99, 135.

Oceń: Jerzy Stadler

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:6