Julian Kamecki to wybitna postać polskiej nauki, której wkład w dziedzinę chemii pozostawił znaczący ślad. Urodził się 18 stycznia 1909 roku w malowniczym Krakowie i przez większość swojego życia związany był z tym miastem, w którym także zakończył je 23 kwietnia 1955 roku.
Jako chemik, Kamecki skupił swoją uwagę na badaniach dotyczących korozji, analizy jakościowej oraz konduktometrii, co czyni go jednym z kluczowych przedstawicieli tych dziedzin w Polsce. Jego prace naukowe oraz innowacyjne podejście do chemii miały duże znaczenie zarówno dla rozwoju akademickiego, jak i przemysłowego kraju.
Życiorys
Julian Kamecki rozpoczął swoją edukację w 1927 roku, kiedy to ukończył VII Gimnazjum w Krakowie. Natomiast 14 października 1932 roku zakończył studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie uzyskał tytuł magistra filozofii w dziedzinie chemii. 7 listopada 1934 roku obronił doktorat na tym samym wydziale, w Zakładzie Fizyki.
W latach 1932-1939 Kamecki pełnił rolę wykładowcy w Akademii Górniczej w Krakowie, równocześnie pracując w Zakładzie Chemii na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie rozwijał swoje zainteresowania naukowe. W dniu 17 sierpnia 1939 roku Rada Naukowa Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego, specjalizując się w chemii nieorganicznej oraz chemii fizycznej.
Wprawdzie od września 1939 roku stał się docentem w dziedzinie chemii nieorganicznej i elektrochemii, jednak jego kariera naukowa została przerwana, gdy 6 listopada 1939 roku aresztowano go z grupą wykładowców przez hitlerowców podczas Sonderaktion Krakau. W następnych miesiącach stał się więźniem obozów koncentracyjnych w Dachau oraz Sachsenhausen, gdzie przetrzymywano go do 6 stycznia 1941 roku. Po zwolnieniu rozpoczął pracę jako robotnik w miejskich wodociągach oraz kierownik laboratorium w chemiczno-farmaceutycznej fabryce dr A. Wandera w Krakowie.
W okresie od 1942 do 1944 roku wykładał na tajnym Uniwersytecie Jagiellońskim, a po wyzwoleniu Krakowa, od lutego do sierpnia 1945 roku, pracował na stanowisku zastępcy profesora na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w Akademii Górniczej w Krakowie. Następnie, od 15 września do 30 grudnia 1945 roku, był wykładowcą Politechniki Gdańskiej, gdzie zorganizował i kierował Katedrą Chemii Fizycznej na Wydziale Chemicznym.
W styczniu 1946 roku Kamecki powrócił do Krakowa, gdzie kontynuował pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej. Od stycznia 1946 do kwietnia 1955 roku pracował jako profesor zwyczajny. Pełnił również funkcję prodziekana Wydziału Hutniczego tejże uczelni w latach 1947-1948. W swojej karierze był wykładowcą także w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie oraz Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach.
Julian Kamecki był autorem ponad 100 publikacji dotyczących takich tematów jak korozja, chemia fizyczna, elektrochemia, termochemia oraz konduktometria. Współtworzył dwa patenty, w tym jeden dotyczący otrzymywania stopu łożyskowego Pb-Ca-Na na drodze elektrolizy stopionych chlorków wapnia i sodu w 1954 roku. Był także promotorem dwóch doktorów.
Był członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, gdzie pełnił funkcję członka Zarządu Głównego oraz przewodniczącego oddziału krakowskiego w latach 1948-1949. Należał również do Związku Nauczycielstwa Polskiego i Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. W 1951 roku został wybrany członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności.
Niestety, Julian Kamecki zmarł niespodziewanie 23 kwietnia 1955 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze IIIa-zach.
Publikacje
Julian Kamecki to wybitny naukowiec, który w swoim dorobku posiada wiele ważnych publikacji. W szczególności można wymienić:
- Chemia fizyczna i elektrochemia, cz. 3, Kraków 1951,
- Metale i stopy, Warszawa 1949,
- Zarys chemii fizycznej, część I, Kraków 1946.
Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia
Julian Kamecki był laureatem wielu prestiżowych nagród i odznaczeń, które potwierdzają jego znaczący wkład i oddanie dla kraju. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:
- złoty Krzyż Zasługi (1954),
- medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
- medal 10-lecia Polski Ludowej (1955).
Przypisy
- Uchwała rady państwa z dnia 28.09.1954 r. nr 0/811. [online], OpenLEX [dostęp 11.10.2023 r.]
- a b Kamecki Julian – Złota Księga Politechniki Gdańskiej. pg.edu.pl. [dostęp 11.04.2022 r.]
- Almanach Polskiego Towarzystwa Chemicznego. PTChem, Warszawa 2019, s. 26
- Jan WiktorJ.W. Tkaczyński Jan WiktorJ.W. (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 120, ISBN 978-83-233-4527-5.
- Julian Bolesław Kamecki. historia.agh.edu.pl. [dostęp 21.01.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Maria Delaperrière | Krystyna Marek | Maciej Salamon | Janina Romańska-Werner | Ludwik Stolarzewicz | Feliks Kopera | Paweł Kościelniak | Adela Korczyńska | Ludwik Stomma | Zygmunt Szweykowski (muzykolog) | Leon Kulczyński | Beatrix Podolska | Janusz Rieger | Juliusz Reiss | Julita Jabłecka-Prysłopska | Karol Łukaszewicz | Kazimierz Hofman | Romana Czapik | Alfred Rosenblatt | Danuta GierulankaOceń: Julian Kamecki