Feliks Kopera

---

Życiorys

Feliks Kopera przyszedł na świat w rodzinie Jana (1843–1899) oraz Marii z Tokarskich (1844–1928). W latach 1891–1896 zgłębiał wiedzę z zakresu historii oraz filozofii na UJ, a następnie kontynuował studia w Bazylei, Berlinie, Florencji i Petersburgu. W 1899 roku dołączył do grona członków czynnym Moskiewskiego Towarzystwa Archeologicznego. Dwa lata później, w 1901 roku, rozpoczął pracę jako wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w okresie 1910–1950 pełnił zaszczytną rolę profesora, prowadząc także zajęcia praktyczne w Muzeum Narodowym. Te zajęcia miały na celu uzupełnienie wykładów i wiedzy teoretycznej, co czyniło je niezwykle wartościowymi dla studentów.

W latach 1906-1908 odpowiedzialny był za odbudowę Letniego Pałacu Lubomirskich w Rzeszowie, który ucierpiał w wyniku pożaru. Od 1918 roku Kopera był również członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 1901–1950, z krótką przerwą w czasie II wojny światowej, pełnił funkcję dyrektora Muzeum Narodowego w Krakowie. Jego wkład w rozwój tej instytucji był nieoceniony, bowiem to właśnie on przyczynił się do powiększenia zbiorów o cenne kolekcje, w tym kolekcję Emeryka Hutten-Czapskiego oraz unikalne dzieła sztuki japońskiej czy obrazy z okresu Młodej Polski, stanowiące zbiór Feliksa Jasieńskiego.

W 1938 roku w nowym gmachu Muzeum Narodowego powołał do życia Galerię Sztuki Współczesnej im. Stanisława Wyspiańskiego. Z jego inicjatywy oraz przy wsparciu Teodora Axentowicza, Feliksa Jasieńskiego i Leona Wyczółkowskiego w 1903 roku powstało Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Narodowego w Krakowie, którego celem była promocja sztuki i kultury.

Kopera był również przewodniczącym krakowskiego oddziału Związku Historyków Sztuki oraz członkiem honorowym Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. W latach 1930–1950 pełnił funkcję przewodniczącego Związków Muzeów w Polsce. W okresie okupacji jego zaangażowanie w ratowanie zbiorów muzealnych było nieocenione; pomimo wielu przesłuchań przez gestapo, nigdy nie ujawnił lokalizacji ukrytych dzieł sztuki, takich jak obraz „Hołd pruski” Jana Matejki.

Był ekspertem w dziedzinie historii sztuki, ze szczególnym uwzględnieniem renesansu. Do jego specjalności należał także rozwój rzemiosła artystycznego, numizmatyka oraz badania dziejów Krakowa. Po śmierci został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera CD-płn-6).

Ordery i odznaczenia

Feliks Kopera, wybitny przedstawiciel polskiej kultury i sztuki, otrzymał wiele znaczących odznaczeń za swoje osiągnięcia. Poniżej prezentujemy listę honorowych wyróżnień, które podkreślają jego wkład w rozwój kraju:

• krzyż komandorski z gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 22 marca 1950,
• krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski, uhonorowany 11 listopada 1936,
• krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 28 kwietnia 1926.

Wybrane prace naukowe Feliksa Kopery

Feliks Kopera, znany z licznych wkładów w polską kulturę i sztukę, pozostawił po sobie wiele znaczących prac naukowych. Jego twórczość obejmuje różnorodne tematy, które przyczyniły się do zgłębienia wiedzy o sztuce oraz dziedzictwie kulturowym Polski.

• „Kraków jego kultura i sztuka” 1904,
• „Pomniki Krakowa” (tomy 1–3) 1904,
• „Dzieje malarstwa w Polsce” (tomy 1–3) 1925–1929,
• „Historia sztuki w Polsce” 1931.

---

Oceń: Feliks Kopera

---