Karl Moriz Diesing

Nauka i edukacja

Karl Moriz Diesing, znany również jako Karol Maurycy Diesing, to postać, która pozostawiła niezatarte ślady w historii nauki. Urodził się 16 czerwca 1800 roku w Krakowie, aby później, przez całe swoje życie, eksplorować świat przyrody. Jego działalność obejmowała różne dziedziny naukowe, a szczególnie wyróżniał się jako helmintolog i botanik.

Niź zaledwie 66 lat później, 10 stycznia 1867 roku, zmarł w Wiedniu, gdzie spędził część swojego życia, kontynuując badania oraz rozwijając swoje zainteresowania naukowe. Diesing był austriackim przyrodnikiem o polskich korzeniach, co świadczy o jego głębokim związku z regionem, z którego pochodził.

Życiorys

Karl Moriz Diesing przyszedł na świat w Krakowie, jako syn asesora ziemskiego. W okresie młodzieńczym uczęszczał do gimnazjum we Lwowie, które ukończył w 1819 roku. Po zakończeniu nauki podjął studia z zakresu medycyny na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie równolegle zajmował się naukami przyrodniczymi. 28 grudnia 1826 roku uzyskał tytuł doktora medycyny.

Pomimo diploma, nigdy nie pracował jako lekarz. Został asystentem w katedrze botaniki, prowadzonej przez Nikolausa von Jacquina. W 1829 roku rozpoczął praktyki w Dworskim Gabinecie Przyrodniczym, najpierw w oddziale mineralogii pod kierownictwem Friedricha Mohsa, a później w helmintologii, gdzie współpracował z Johannem Gottfriedem Bremserem.

W maju 1835 roku Diesing objął stanowisko pierwszego kustosza w oddziale mineralogii, a w lipcu 1836 roku został mianowany drugim kustoszem w oddziale zoologii. Niestety, w 1848 roku doświadczył poważnych problemów zdrowotnych, gdyż zapalenie siatkówki, które przeszedł, doprowadziło go w 1849 roku do całkowitej utraty wzroku. Mimo to, nie zaprzestał pracy naukowej, polegając na swojej doskonałej pamięci oraz wsparciu sekretera Augusta Pelzelna.

W 1852 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę. Warto nadmienić, że w 1848 roku został członkiem zwyczajnym Kaiserliche Akademie der Wissenschaften in Wien oraz uzyskał tytuł członka honorowego w k.k. Gesellschaft der Ärzte in Wien.

Dorobek naukowy

W okresie od 1850 do 1851 roku Karl Moriz Diesing opublikował dwa tomy swojej monografii pod tytułem Systema helminthum, w której dokładnie scharakteryzował 175 gatunków nicieni.

W uznaniu jego znaczących osiągnięć naukowych, rodzaj Diesingiella został nazwany na jego cześć przez Guiart w roku 1931, a także gatunek Lingutula diesingii, który został opisany przez Beneden w 1848 roku.

Wybrane prace

Oto wybrane prace Karla Moritza Diesinga, które ukazują jego wkład w naukę oraz ich różnorodność tematyczną i systematyczną.

  • Monographie der Gattungen Amphistoma und Diplodiscus. Annalen des Wiener Museums der Naturgeschichte (1835),
  • Neue Gattungen von Binnenwürmern (1835),
  • Tropisurus und Thysanosoma, zwey neue Gattungen von Binnenwürmern (Entozoen) aus Brasilien. Medicinische Jahrbücher des kaiserl.-königl. österreichischen Staates 7, ss. 83-116 + 3 Tafel (1835),
  • Aspidogaster limacoides, eine neue Art Binnenwurm, beschrieben und durch eine Abbildung erläutert. Medicinische Jahrbücher des kaiserl.-königl. österreichischen Staates 16, ss. 420-430 + 1 Tafel (1835),
  • Versuch einer Monographie der Gattung Pentastoma. Annalen des Wiener Museums der Naturgeschichte 1, ss. 1-32 + Tafel 1-4 (1836),
  • Neue Gattungen von Binnenwürmern nebst einem Nachtrage zur Monographie der Amphistomen. Annalen des Wiener Museums der Naturgeschichte 2, ss. 219–242 (1839),
  • Ditrachyceros rudis Sultzer, ein Pseudohelminth. Österreichische medicinische Wochenschrift 50 ss. 1177-1181 (1841),
  • Systematische Uebersicht der Foraminifera monostegia und Bryozoa anopisthia. Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe ss. 17-19 (1848),
  • Systema Helminthum, vol. 1. Wien: Braumüller, 1850,
  • Systema Helminthum, vol. 2. Wien: Braumüller 1851,
  • Neunzehn Arten von Trematoden (1855),
  • Sechzen Gattungen von Binnenwürmer und ihre Arten (1855),
  • Zwölf Arten von Acanthocephalen (1856),
  • Neunzehn Arten von Trematoden (1856),
  • Zwanzig Arten von Cephalocotyleen. Denkschriften der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe Wien 12, ss. 23-38 (1856),
  • Sechzehn Arten von Nematoideen (1857),
  • Vierzehn Arten von Bdellideen. Denkschriften der mathem. naturw. Classe der K. Ak. d. Wiss (1858),
  • Berichtigungen und Zusätze zur Revision der Cercarieen. Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe ss. 239-290 (1858),
  • Revision der Rhyngodeen (Mit III Tafeln). Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe 37 ss. 719-782 (1859),
  • Revision der Nematoden (Mit I Tafel). Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe 42 ss. 595-738 (1861),
  • Kleine helminthologische Mittheilungen. Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe 43, ss. 269-282 (1861),
  • Revision der Turbellarien (1862),
  • Revision der Cephalocotyleen: Abtheilung Cyclocotyleen. Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe (1864),
  • Revision der Cephalocotyleen: Abtheilung Paramecocotyleen (1864),
  • Revision der Prothelminthen. Abtheilung: Mastigophoren. Sitzungsber. d. k. Akad. Wiss. zu Wien 52, s. 287-404 (1866).

Przypisy

  1. Diesing, Karl Moritz. deutsche-biographie.de. [dostęp 05.03.2016 r.] W: ADB 5 (1877), s. 146-147
  2. Biographical Etymology of Marine Organism Names. D. [dostęp 16.10.2010 r.]
  3. Piotr Szarejko. Słownik lekarzy polskich XIX wieku. Tom 4. Wydawnictwo Naukowe Semper ss. 81-82 ISBN 83-86951-28-1
  4. Stanisław Feliksiak: Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 129. ISBN 83-01-00656-0.
  5. Diesing, Karol Maurycy. W: Polski Słownik Biograficzny t. 5. Kraków: Wyd. PAU, 1939-1945 s. 158
  6. a b Diesing, Karl Moriz W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950, Bd. 1 (Lfg. 2), s. 184

Oceń: Karl Moriz Diesing

★★★★★
Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:9