Michał Gradziński

---

Życiorys

Michał Gradziński jest synem profesora geologii, Ryszarda Gradzińskiego. Jego edukacja geologiczna miała miejsce na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie studiował w latach 1987–1992. Po zakończeniu studiów, rozpoczął pracę na macierzystej uczelni jako pracownik naukowy.

W roku 2000 Michał Gradziński obronił doktorat, w którym zgłębił temat kondycji genetycznych i środowiskowych powstawania pizoidów jaskiniowych. Zaledwie 11 lat później, w 2011 roku, uzyskał stopień doktora habilitowanego na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UJ. Jego głównym obszarem badań jest kras oraz związane z nim zjawiska.

Dodatkowo, poza działalnością naukową, Michał od 1985 roku aktywnie uczestniczy w eksploracji speleologicznej jaskiń. Jest członkiem Sekcji Taternictwa Jaskiniowego Klubu Wysokogórskiego Kraków. W ramach swojej pasji brał udział w licznych ekspedycjach w jaskiniach zarówno w Polsce, jak i za granicą. Posiada doświadczenie jako uczestnik oraz kierownik wypraw speleologicznych w takich krajach jak Słowenia, Austria, Francja, Ukraina i Włochy, a także w akcjach badających jaskinie lawowe na Wyspach Kanaryjskich.

Nagrody i wyróżnienia

Michał Gradziński zdobył szereg ważnych nagród i wyróżnień w ciągu swojej kariery. W 1997 roku otrzymał stypendium krajowe dla młodych naukowców przyznawane przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej, co podkreśla jego osiągnięcia i potencjał w dziedzinie nauki.

W 2004 roku, w uznaniu jego wkładu w rozwój alpinizmu, został uhonorowany medalem 100-lecia polskiego alpinizmu przez Polski Związek Alpinizmu, co absolutnie podkreśla jego znaczącą rolę w tej dziedzinie.

Dodatkowo, w 2007 roku, Michał stał się członkiem kapituły Kolosów, co jeszcze bardziej świadczy o jego zaangażowaniu w promowanie wartości i osiągnięć w polskim sporcie górskim.

Publikacje

Ważniejsze publikacje geologiczne

W obrębie badań geologicznych, Michał Gradzinski wraz z współautorami przyczynił się do wielu znaczących prac. Do najważniejszych publikacji należy zaliczyć:

• Hercman, H., Bella, P., Głazek, J., Gradzinski, M., Lauritzen, S.-E., & Lrvlie, R., 1997. „Datowanie uranowo-seryjnych speleotemów z Lodowej Jaskini Demänovskiej: krok do oszacowania wieku systemu jaskiniowego Demänova (Tatry Niskie, Słowacja)”. „Annales Societatis Geologorum Poloniae”, 67: 439-450,
• Gradziński, M., 2003. „Wpływ bakterii na skład izotopowy tlenu speleotemów: przykład na podstawie pisoidów z jaskini Perlová (Słowacja)”. Geologica Carpathica, 54: 199-204,
• Gradziński, R., Baryła, J., Doktor, M., Gmur, D., Gradzinski, M., Kedzior, A., Paszkowski, M., Soja, R., Zielinski, T. & Żurek, S., 2003. „System anastomozujący kontrolowany przez roślinność górnej Narwi (północno-wschodnia Polska) oraz jego osady”. Sedimentary Geology, 157: 253-276,
• Gradziński, M., Tyszka, J., Uchman, A. & Jach. R., 2004. „Duże mikrobiologiczne-foraminiferalne onkoidy z skondensowanych osadów dolnej-środkowej jury: studium przypadku z Tatr, Polska”. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 213: 133-151.

Ważniejsze publikacje speleologiczne i popularnonaukowe

W zakresie speleologii i popularyzacji nauki, Michał Gradzinski jest autorem oraz współautorem wielu istotnych opracowań. Poniżej przedstawiono kilka z nich:

• Pierwszy autor współautorskich wydań cyklu pt. „Jaskinie Ojcowskiego Parku Narodowego”. Wydano przez Ojcowski Park Narodowy oraz Muzeum im. prof. Władysława Szafera, Ojców. (tomów z: 1994, 1995, 1997, 1998, 1999, 2001, 2005),
• Gradziński Ryszard, Gradziński Michał, Michalik Stefan: „Nauka i kultura w krajobrazie Jury”. Tom III: Przyroda. Kraków: Zarząd Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych, 1994.

---

Oceń: Michał Gradziński

---