Leszek Raabe

---

Życiorys

Leszek Raabe przyszedł na świat w rodzinie Henryka i Julii z Wyleżyńskich. W dzieciństwie towarzyszył mu brat Zdzisław, z którym dzielił wspólne troski i radości. Wzbogacając swoje horyzonty, studiował na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych Uniwersytetu Wileńskiego. Od momentu rozpoczęcia studiów, w 1928 roku, aktywnie angażował się w działalność młodzieżowych organizacji socjalistycznych.

Był przewodniczącym Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej w Warszawie, a także współpracował z Organizacją Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego oraz Czerwonym Harcerstwem TUR. W jego życiu politycznym istotne miejsce zajmowała Polska Partia Socjalistyczna, której był aktywnym członkiem. Jego artykuły ukazywały się w pismach, takich jak „Akademik Socjalista”, przyczyniając się do propagowania idei socjalizmu.

W momencie wybuchu II wojny światowej, brał udział w walce obronnej w 1939 roku. Po jej zakończeniu, od końca 1939 roku, stanął na czele grupy konspiracyjnej o nazwie Gwardia, wokół której skupiło się wielu działaczy. Raabe dążył do zjednoczenia różnych grup socjalistycznych, aby stworzyć silną bazę do prowadzenia walki przeciwko niemieckiemu okupantowi.

W okresie września 1941 roku, podczas podziemnej konferencji w Warszawie, brał udział w zakładaniu Polskich Socjalistów, gdzie zasiadał w Komitecie Centralnym. Ponadto, pełnił rolę komendanta Formacji Bojowo-Milicyjnych Polskich Socjalistów i reprezentował tę organizację w Głównej Komisji Walki Cywilnej, co było istotnym osiągnięciem w strukturach Polskiego Państwa Podziemnego.

Jako członek Komitetu Centralnego Polskich Socjalistów, Raabe opowiadał się za kooperacją z PPS-WRN. Jednakże, w obliczu braku porozumienia, zdecydował się na przejście do PPS-WRN. W marcu 1943 roku powołał Socjalistyczną Organizację Bojową, obejmując funkcję jej komendanta, a organizację pod względem militarnym podporządkował Armii Krajowej.

W kwietniu 1943 roku uczestniczył w akcjach humanitarnych, oferując pomoc Żydom, którzy walczyli w getcie warszawskim. Jego tragiczny los zrealizował się pod koniec 1943 roku, kiedy to zginął w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach. Jak podaje Kierownik Walki Cywilnej Stefan Korboński, wywiad Armii Krajowej prowadził śledztwo, które ujawniło, że istnieje podejrzenie, iż Leszka Raabego nie zlikwidowali Niemcy, lecz komuniści.

W uznaniu jego zasług, 17 maja 1946 roku Prezydium Krajowej Rady Narodowej pośmiertnie odznaczyło go Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy, co stanowi świadectwo jego nieocenionego wkładu w walkę o wolność i niepodległość kraju.

---

Oceń: Leszek Raabe

---