Teresa Starmach

Polityka i administracja

Teresa Barbara Starmach, urodzona 16 października 1949 roku w Krakowie, była wybitną osobą na wielu polach. Zmarła 30 lipca 2023 roku w tym samym mieście, pozostawiając po sobie znaczące ślady w społeczności lokalnej.

Jako nauczycielka, Teresa Starmach z pasją przekazywała wiedzę młodszym pokoleniom, a jej zaangażowanie w edukację miało istotny wpływ na rozwój wielu uczniów. Jej działalność wykraczała jednak poza mury szkoły, ponieważ aktywnie angażowała się w życie publiczne, pełniąc funkcję wiceprezydenta Krakowa w latach 1998–2002.

W swojej karierze była nie tylko nauczycielką, ale także działaczką samorządową i społeczną, której celem było polepszanie jakości życia w mieście oraz wsparcie dla lokalnych inicjatyw.

Życiorys

Teresa Starmach jest absolwentką X Liceum Ogólnokształcącego w Krakowie, gdzie rozpoczęła swoją edukację. Po ukończeniu tej szkoły kontynuowała naukę na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Technicznym Akademii Pedagogicznej w Krakowie.

Od 1976 roku, aż do przejścia na emeryturę w 2003 roku, pracowała jako nauczycielka fizyki w XV Liceum Ogólnokształcącym w Krakowie. Po zakończeniu kariery w szkole, podjęła pracę w ośrodku szkolno-wychowawczym, gdzie mogła dalej rozwijać swoje zainteresowania pedagogiczne.

W 1980 roku Teresa wstąpiła do „Solidarności”, co było początkiem jej zaangażowania w działalność społeczną i obywatelską. Aktywnie uczestniczyła w tworzeniu drugoobiegowego pisma „Hutnik”, które nawiązywało do spraw pracowników związanych z Hutą im. Lenina. Jej działania w ramach NSZZ „Solidarność” zaowocowały w latach 1981-1998 materiałami w zarządzie Regionu Małopolska.

W 1998 roku Starmach została radną miejską Krakowa z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. W tym okresie nawiązała współpracę z prezydentem miasta, Andrzejem Gołasiem, pełniąc funkcję zastępcy ds. edukacji. W 2002 roku związała się z Platformą Obywatelską i uzyskała reelekcję w kolejnych wyborach miejskich.

W 2006 roku uzyskała mandat radnej sejmiku małopolskiego III kadencji, a cztery lata później nie udało jej się go obronić. Została jednak radną wojewódzką IV kadencji w 2011 roku, kiedy to dołączyła do sejmiku w ramach uzupełnienia składu. Ponadto, była członkinią zarządu oddziału Wspólnoty Polskiej.

W 2014 roku Starmach ubiegała się o kolejny mandat w sejmiku województwa, jednak jej starania nie przyniosły oczekiwanego rezultatu. W 2015 roku próbowała swoich sił w wyborach do Sejmu, ale bezskutecznie. W tym samym roku przejęła mandat radnej sejmiku V kadencji, zastępując Bogusława Sonika. Nie starała się o reelekcję w 2018 roku.

Odznaczenia i wyróżnienia

W roku 2012 prezydent Bronisław Komorowski uhonorował Teresę Starmach Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2023, po jej śmierci, odebrała ona to odznaczenie z rąk prezydenta Andrzeja Dudy w formie Krzyża Komandorskiego tego samego orderu.

W 2002 roku Teresa Starmach została uhonorowana Srebrnym Krzyżem Zasługi. Następnie, w 2020 roku, otrzymała Krzyż Wolności i Solidarności. Dodatkowo, w 2010 roku, została wyróżniona Medalem „Niezłomnym w słowie”.

Przypisy

  1. Nie żyje Teresa Starmach, działacza podziemnej Solidarności, b. wiceprezydent Krakowa. lifeinkrakow.pl, 31.07.2023 r. [dostęp 31.07.2023 r.]
  2. M.P. z 2023 r. poz. 1078
  3. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 01.01.2016 r.]
  4. XVII sesja Sejmiku Województwa Małopolskiego. malopolskie.pl, 30.12.2015 r. [dostęp 31.12.2015 r.]
  5. M.P. z 2020 r. poz. 631
  6. M.P. z 2012 r. poz. 937
  7. Odznaczenia z okazji powstania Tajnej Komisji Robotniczej Hutników NSZZ „Solidarność”. prezydent.pl, 22.09.2012 r. [dostęp 23.09.2012 r.]
  8. „Hutnik”. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 23.09.2012 r.]
  9. Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 23.09.2012 r.]
  10. Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 23.09.2012 r.]
  11. Medal Niezłomnym w słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 23.09.2012 r.]

Oceń: Teresa Starmach

★★★★★
Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:24