Adam Polewka, który przyszedł na świat 4 marca 1903 roku w Krakowie, to postać, która znacząco wpisała się w historię polskiego dziennikarstwa i literatury. Jego życie i działalność trwające do 1 października 1956 roku, również w Krakowie, były zdominowane przez pasję pisarską oraz zaangażowanie w sprawy społeczne.
Polewka był nie tylko publicystą i pisarzem, ale również tłumaczem, co pozwoliło mu na przekładanie myśli twórców zagranicznych na język polski. Jego lewicowe poglądy polityczne zaowocowały aktywnym udziałem w życiu publicznym, w tym w roli posła do Krajowej Rady Narodowej.
Dzięki swojej pracy, Adam Polewka miał również wpływ na Sejm Ustawodawczy oraz pierwszą kadencję Sejmu PRL, gdzie jako przedstawiciel zajął się wieloma istotnymi kwestiami politycznymi i społecznymi.
Życiorys
Adam Polewka był znaczącą postacią w polskiej kulturze i polityce, w szczególności w czasie XX wieku. W młodości zaangażował się w działalność polityczną, należąc najpierw do Polskiej Partii Socjalistycznej, a od 1932 roku do Komunistycznej Partii Polski. Po zakończeniu II wojny światowej kontynuował swoją karierę w Polskiej Partii Robotniczej oraz w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Ukończył Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, a jego kariera artystyczna rozpoczęła się intensywnie w latach 1928–1929, kiedy to pełnił funkcję dyrektora Teatru Robotniczego w Sosnowcu. Był jednym z współtwórców Teatru Cricot oraz publikował swoje prace w „Gazecie Literackiej”. Ponadto, był jednym z inicjatorów obchodów „Dni Krakowa”, a także redaktorem dziennika popołudniowego „Echo Krakowa”. W latach 1935–1936 pełnił rolę kierownika literackiego, reżysera oraz autora kabaretu „Bury Melonik” w Krakowie.
Warto zaznaczyć, że 19 listopada 1939 roku podpisał oświadczenie, które wyrażało poparcie dla przyłączenia Zachodniej Ukrainy do Ukrainy Radzieckiej. W latach 1947–1954 pracował jako wykładowca w krakowskiej Szkole Dramatycznej, a w 1953 roku podpisał rezolucję Związku Literatów Polskich odnośnie procesu krakowskiego.
Za swoje zasługi został odznaczony wieloma nagrodami, w tym Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1946) oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955).
Adam Polewka spoczywa w alei zasłużonych cmentarza Rakowickiego w Krakowie (kwatera LXVII-płd. 2-5). Jego imię nosi jeden z krakowskich parków, który znajduje się na Krowodrzy, przy ul. Dzierżyńskiego, dzisiejszej ul. Lea. Pomnik usunięto po 1989 roku, a park został przekształcony uchwałą Rady Miasta Krakowa w 1991 roku w park im. Wincentego á Paulo.
Adam Polewka był ojcem dwóch synów: Andrzeja (1941–2021, lekarza psychiatry) oraz Jana (ur. 1945, scenografa, reżysera i malarza).
Twórczość
Adam Polewka jest wszechstronnym twórcą, którego prace obejmują różnorodne formy literackie. Wśród jego najważniejszych dzieł znajdują się:
- Kocham i nienawidzę – zbiór felietonów,
- Igrce w gród walą – widowisko,
- Przetłumaczył starofrancuską farsę Mistrz Piotr Pathelin.
Przypisy
- Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Adam Polewka. rakowice.eu. [dostęp 06.06.2021 r.]
- M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410.
- M.P. z 1947 r. nr 63, poz. 463.
- Prawdziwa historia Polaków. s. 168.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Witold Wyspiański | Jerzy Kichler | Władysław Dehnel (1912–1986) | Paweł Popiel (1807–1892) | Leszek Raabe | Bogdan Podgórski | Andrzej Piotrowski (polityk) | Michał Murkociński | Marek Ferdynand Arczyński | Tadeusz Hanuszek | Maciej Hunia | Bogusław Sonik | Teresa Starmach | Tomasz Urynowicz | Jochanan Bader | Karol Chądzyński | Tadeusz Ćwik | Jan Karol Kostrzewski | Bogdan Pęk | Antoni Jan GoetzOceń: Adam Polewka