Naftali Lau-Lawi to postać, która na stałe wpisała się w historię polityczną Izraela. Urodził się 23 czerwca 1926 roku w Krakowie, a swoje życie zakończył 6 grudnia 2014 roku w Jerozolimie. W swojej karierze politycznej odegrał kluczową rolę, której echa są odczuwalne do dziś.
Jego życie to nie tylko historia osobista, ale także część szerszego kontekstu zmian, jakie zaszły w regionie na przestrzeni lat. Warto przyjrzeć się bliżej zarówno jego działalności, jak i wpływowi, jaki wywarł na izraelską politykę.
Życiorys
Naftali Lau-Lawi był synem rabina Mojżesza Chaima Laua. Jego życie naznaczone było trudnymi doświadczeniami, które zaczęły się w latach 1935-1944 w Piotrkowie Trybunalskim. Od 1939 roku, w obliczu narastającego zagrożenia, znalazł się w getcie, a od 1942 roku pracował w obozie pracy, który znajdował się przy hucie szkła „Hortensja”. W 1941 roku spędził 40 dni w brutalnym obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Następnie, w latach 1944-1945, był więziony w obozie Buchenwald.
Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 roku, osiedlił się w Palestynie. Brał aktywny udział w walkach o niepodległość Izraela w latach 1946-1948, służąc w organizacji Hagana. Po tym okresie rozpoczął karierę dziennikarską, a w czasie wojny sześciodniowej pełnił funkcję korespondenta wojennego. Jego umiejętności komunikacyjne doprowadziły go do roli rzecznika prasowego oraz doradcy takich osobistości jak Mosze Dajan, Szimon Peres oraz Icchak Szamir.
W latach 1981-1984 reprezentował Izrael jako konsul generalny w Nowym Jorku. Naftali Lau-Lawi był także bratem Jisra’ela Me’ira Laua, który pełnił funkcję naczelnego aszkenazyjskiego rabina Izraela. Postanowił podzielić się swoimi wspomnieniami w książce zatytułowanej „Am ke’lavi” – w polskim wydaniu znanej jako „Zraniony lew” (1997).
Na koniec swojego życia, zmarł 7 grudnia 2014 roku i został pochowany na cmentarzu Har HaMenuchot w Jerozolimie.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Tadeusz Chmielarski | Marek Paszucha | Andrzej Biera | Krzysztof Heller | Janusz Szwedo | Jakub Karyś | Tadeusz Seib | Jerzy Kieszkowski | Wiktor Brummer | Ziemowit Pochitonow | Leszek Zieliński (ur. 1956) | Kazimierz Surman | Władysław Haller de Hallenburg | Jan Rokita | Kazimierz Szwarcenberg-Czerny | Władysław Tempka | Paweł Śliz | Zygmunt Marek | Marek Jeziorski | Ludwik WodzickiOceń: Naftali Lau-Lawi