Władysław Haller de Hallenburg

---

Życiorys

Władysław Haller de Hallenburg był znakomitym prawnikom, który swoje studia odbył na uniwersytecie w Wiedniu, a następnie, w latach 1852–1854, kształcił się w Krakowie. Po zdobyciu upragnionego wykształcenia osiedlił się w rodzinnym majątku w Polance Hallera. Oprócz Polanki, również dysponował majątkiem w Głuchowcu, który znajduje się w powiecie wadowickim.

W swojej karierze Haller był współwłaścicielem Hotelu Saskiego w Krakowie, a także pełnił funkcje kuratora fundacji hallerowskiej oraz administratora majątku Dwory, która była z nią powiązana (aktualnie to część Oświęcimia). Jego aktywność nie ograniczała się tylko do sfery prywatnej – należał do Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego oraz do Rady Nadzorczej Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie. Dodatkowo, był członkiem Rady Powiatu od 1877 do 1896 roku, a w latach 1884–1896 pełnił funkcję prezesa Wydziału Powiatowego w Wadowicach.

Jako polityk, miał znaczący wpływ na region, będąc posłem do austriackiej Rady Państwa V kadencji (13 września 1877 – 22 maja 1879) oraz VI kadencji (7 października 1879 – 13 sierpnia 1882). Był wybierany w kurii I, dotyczącej wielkiej własności, z okręgu wyborczego nr 2 (Wadowice – Biała – Żywiec – Myślenice). Po raz pierwszy zdobył mandat w wyniku wyborów uzupełniających, które miały miejsce po rezygnacji jego brata Cezarego Emila. W VI kadencji, zanim jej kadencja się zakończyła, zrezygnował z mandatu, a jego miejsce zajął 5 grudnia 1882 Stanisław Klucki. W parlamencie zasiadał w Kole Polskim w Wiedniu.

Władysław Haller de Hallenburg spoczywa w rodzinnej kaplicy grobowej na cmentarzu parafialnym w Krzęcinie.

Rodzina

Władysław Haller de Hallenburg przyszedł na świat w znamienitej rodzinie ziemiańskiej, która w 1795 roku otrzymała status szlachecki nadany przez cesarza Franciszka II. Jego ojcem był prezes Senatu Rzeczypospolitej Krakowskiej Józef Haller (1783–1850), matką zaś Elżbieta z Gorczyńskich (1800–1856).

Władysław miał kilku braci: Cezara Emila (1822–1915), Edmunda Wiktora (1826–1853), Henryka (1831–1888) oraz siostrę Marię (1836–1856). W 1870 roku zawarł związek małżeński z Lucyną z Urbańskich (1845–1926), która była siostrą Mieczysława Telesfora Urbańskiego (1852–1944).

Para doczekała się trzech synów, w tym Stanisława (1872–1940, generał) oraz Mieczysława (1877–1917, oficer). Oprócz synów mieli także dwie córki: Elżbietę (ur. 1880, żona Juliana Zakrzeńskiego 1874–1939) oraz Marię, która wyszła za mąż za Antoniego Günthera.

---

Oceń: Władysław Haller de Hallenburg

---