Romuald Pieńkowski (architekt)

---

Życiorys

Romuald Pieńkowski urodził się w rodzinie inżyniera kolejowego Stanisława oraz Romany z Maciejków. Jego edukacja rozpoczęła się w Częstochowie, gdzie ukończył gimnazjum, zdając egzamin maturalny w 1926 roku z profilu matematyczno-przyrodniczego. Następnie, w 1932 roku, ukończył studia na Politechnice Warszawskiej.

Po zdobyciu dyplomu rozpoczął pracę w różnych instytucjach. Wśród jego doświadczeń zawodowych znalazła się praca w magistracie miasta Częstochowy (od lipca do października 1928 roku), a także w Biurze Technicznym Banku Polskiego (od maja do września 1929 roku). Ponadto, współpracował z Biurem Architektonicznym Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w pierwszej połowie 1931 roku oraz praktykował w wielu renomowanych pracowniach architektonicznych.

W latach 1933 i 1934 pracował w Miejskim Wydziale Rozwoju i Ochrony Przeznaczeń, gdzie był częścią zespołu tworzącego III album projektów szkół powszechnych. Od listopada 1933 do maja 1937 zasiadał w Wydziale Komunikacyjno-Budowlanym Urzędu Wojewódzkiego Śląskiego jako urzędnik techniczny w Biurze Planu Regionalnego Zagłębia Górniczo-Hutniczego. W tym okresie stał się również głównym projektantem planu Lwowa oraz odpowiadał za projekty miast Rybnika i Tarnowskich Gór w latach 1933–1937.

W latach 1935–1936 we współpracy ze Stefanem Tworkowskim opracował plany budowy Domu Zdrojowego w Wiśle, a przed wybuchem II wojny światowej był rzeczoznawcą urbanistycznym Związku Miast Polskich.

Po zakończeniu wojny, od 1945 roku, Pieńkowski skupił się na działalności w Śląsku. W latach 1945–1948 przewodniczył Regionalnej Dyrekcji Planowania Przestrzennego. W 1949 roku był jednym z organizatorów Centralnego Biura Projektów Architektury i Budownictwa. Pod jego kierownictwem powstał i został zrealizowany pierwszy w Polsce regionalny plan zagospodarowania przestrzennego GOP w latach 1949–1955.

Działał aktywnie w Stowarzyszeniu Architektów Polskich, pełniąc różne funkcje w Zarządzie Oddziału SARP, w tym sekretarza (1934–1936), wiceprezesa (1947–1949) oraz prezesa (1951–1953). Jego zaangażowanie obejmowało także stanowisko prezesa Towarzystwa Urbanistów Polskich w latach 1949–1951.

Od 9 maja 1936 roku był mężem Elżbiety z Cieślów (1911–1994). Romuald Pieńkowski zmarł w Polanicy Zdroju i spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 274-5-20,21.

Nagrody

W trakcie swojej kariery Romuald Pieńkowski otrzymał szereg prestiżowych nagród, które świadczą o jego znaczącym wkładzie w architekturę i urbanistykę.

• I nagroda (wraz z Piotrem P. Kwiekiem) w konkursie na szkicowy projekt domu mieszkalnego w Kutnie, przyznana w 1933 roku,
• II nagroda (w kooperacji ze Stefanem Tworkowskim) za projekt regulacji planu miejskiego Katowic, przyznana w 1935 roku,
• Nagroda Państwowa II stopnia, przyznana za wybitne osiągnięcia w dziedzinie projektowania oraz realizacji układu urbanistycznego Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego w ciągu ostatnich dziesięciu lat, otrzymana w 1955 roku.

---

Oceń: Romuald Pieńkowski (architekt)

---