Rafał Ekielski, urodzony 26 grudnia 1898 roku w Krakowie, to postać znacząca w polskim przemyśle motoryzacyjnym. Jako inżynier i konstruktor, jego wkład w rozwój motocykli jest nieoceniony. Jego pasja do mechaniki i umiejętności inżynierskie doprowadziły go do stworzenia wielu innowacyjnych rozwiązań w tej dziedzinie.
Ekielski zmarł 18 maja 1969 roku w Kielcach, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii motoryzacji w Polsce. Jego osiągnięcia w budowie motocykli nadal inspirują współczesnych konstruktorów oraz pasjonatów jednośladów.
Życiorys
Rafał Ekielski był synem architekta Władysława Ekielskiego oraz Zofii Stiasnej. W 1917 roku ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, a następnie kontynuował naukę na Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie. W trakcie I wojny światowej został powołany do armii austro-węgierskiej, po czym wstąpił do Legionów Polskich, zdobywając stopień porucznika rezerwy.
Po demobilizacji rozpoczął pracę jako kierownik warsztatów w Zakładach Zjednoczonych Fabryk Maszyn, Kotłów i Wagonów „L.Zieleniewski i Fitzner-Gamper” S.A. W tym okresie skonstruował wózek magazynowy z napędem motocyklowym, który był napędzany silnikiem Villiers. Po powrocie do Krakowa w 1933 roku, wspólnie z Janem Łazarskim, stworzył prototyp motocykla Orlę-Villiers 350. Znane są jedynie nieliczne egzemplarze tego motocykla, ponieważ Państwowe Zakłady Inżynierii wyprodukowały jedynie trzy z nich, które miały być użyte jako rekwizycja na rzecz Wojska Polskiego w 1939 roku. Dodatkowo, 6 października 1934 roku zgłosili do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej innowacyjne podwozie bocznego wózka motocyklowego, które posiadało koło cofające się przy zderzeniu z przeszkodą. Patent na to rozwiązanie został przyznany 24 września 1937 roku, jednakże nie doszło do rozpoczęcia jego produkcji.
W 1936 roku rozpoczął pracę w Hucie „Ludwików”. W 1938 roku objął stanowisko kierownika zespołu projektantów, w skład którego wchodzili E. Merta, B. Piątek, Gwidon Maro oraz Karol Domżał. Zespół ten pracował nad nowym modelem motocykla SHL. W tym celu Ekielski został wysłany do zakładów Villiers Engineering w Wolverhampton, aby zapoznać się z procesem produkcji. Do września 1939 roku udało się wyprodukować 2000 sztuk motocykla SHL.
W trakcie II wojny światowej, Rafał Ekielski skonstruował kilkanaście motocykli, które zostały przeznaczone dla oddziałów partyzanckich Armii Krajowej. Po zakończeniu wojny kontynuował pracę w Hucie „Ludwików”, która w 1948 roku przemianowana została na Kieleckie Zakłady Wyrobów Metalowych. Tam prowadził prace projektowe i nadzorował linię produkcyjną. W latach 50. zaprojektował homogenizator, który był wykorzystywany do produkcji znanego Majonezu Kieleckiego.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Wiktor Sikorski | Rela Schmeidler | Stanisław Ścieszka | Władysław Ekielski | Jerzy Sładek | Władysław Kluger (inżynier) | Łazarz Rock | Zvi Hecker | Kazimierz Łatak (architekt) | Józef Weinberger | Janusz Niedziałkowski | Kazimierz Straszewski | Marian Osiński | Władysław Heller (radiotechnik) | Henryk Schönker | Tadeusz Rosner | Romuald Pieńkowski (architekt) | Ferdynand Liebling | Mieczysław Zieleniewski | Emil BratroOceń: Rafał Ekielski