Stanisław Witczak to znany profesor nauk technicznych, który przyszedł na świat 29 sierpnia 1953 roku w Krakowie. Jego wykształcenie oraz doświadczenie zawodowe obejmują wiele dziedzin, w tym mechanikę chemiczną, budowę i eksploatację maszyn.
Witczak jest doktorem habilitowanym, co potwierdza jego wysoki stopień wiedzy i umiejętności w obszarze inżynierii chemicznej oraz procesowej. W swojej pracy badawczej koncentruje się na aparaturze procesowej, modelowaniu złożonych procesów cieplno-przepływowych oraz wymianie ciepła. Jego prace mają praktyczne zastosowanie w różnych dziedzinach, w tym w chłodnictwie oraz ochronie środowiska.
Jako nauczyciel akademicki, Witczak jest związany z Politechniką Opolską, gdzie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodymi adeptami inżynierii, inspirując ich do dalszego rozwoju w tej fascynującej dziedzinie.
Życiorys
Stanisław Witczak przyszedł na świat w 1953 roku w Krakowie. Ukończywszy szkołę średnią, podjął studia na Wydziale Mechanicznym Wyższej Szkoły Inżynieryjnej w Opolu, które zakończył w 1978 roku, otrzymując dyplom magistra inżyniera mechaniki, ze specjalnością obejmującą maszyny i urządzenia w przemyśle chemicznym oraz spożywczym.
Bezpośrednio po zakończeniu studiów związał swoją karierę z macierzystą uczelnią, gdzie rozpoczął pracę w Zakładzie Techniki Cieplnej i Aparatury Chemicznej. Następnie przeszedł do Katedry Techniki Cieplnej i Aparatury Przemysłowej. Już wkrótce potem zdecydował się na dalsze kształcenie, rozpoczynając studia doktoranckie na Politechnice Wrocławskiej. W 1985 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych.
W 1998 roku, na podstawie rozprawy dotyczącej półempirycznego modelu procesów cieplno-przepływowych przy wrzeniu amoniaku w rurach, Rada Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Śląskiej w Gliwicach nadała mu stopień doktora habilitowanego. W 2015 roku uzyskał tytuł profesora.
Na Politechnice Opolskiej pełnił wiele funkcji o charakterze organizacyjnym. Od 1995 roku kieruje Katedrą Inżynierii Procesowej. W latach 1999-2002 był prodziekanem do spraw naukowych Wydziału Mechanicznego, a następnie na stanowisku prorektora do spraw dydaktycznych i studenckich służył do roku 2005.
Jest aktywnym członkiem Sekcji Termodynamiki Komitetu Termodynamiki i Spalania Polskiej Akademii Nauk, a także Podsekcji Przepływów Wielofazowych Komitetu Mechaniki PAN w Gdańsku. Jego dorobek dydaktyczno-naukowy został doceniony licznymi nagrodami rektora WSI (Politechniki Opolskiej), Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Działalność naukowa
Głównym zakresem badań naukowych Stanisława Witczaka jest modelowanie i zastosowanie w inżynierii oraz aparaturze procesowej zjawisk występujących podczas przepływu mieszanin wielofazowych.
W 2002 roku, jego opublikowany dorobek obejmował łącznie 125 pozycji, w tym: 2 monografie, 57 artykułów, 63 referaty oraz 3 skrypty.
Do 2017 roku, wspierał rozwój kariery naukowej innych, wypromowując 8 doktorów.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jerzy Gintel | Helena Wereszycka | Łukasz Gaweł (ur. 1970) | Maria Michalska | Wiesław Wiatrak | Marek Stanisław Korowicz | Andrzej Paluch (socjolog) | Wojciech Kajtoch | Teresa Walas | Halina Nelken | Aleksander Niweliński | Kazimierz Nitsch | Adam Klimek | Maria Łańcucka-Środoń | Witold Skulicz | Władysław Kunicki-Goldfinger | Piotr Wojciech Kurek | Stanisław Mrowec | Michał Nycz (historyk) | Kazimierz SembratOceń: Stanisław Witczak (naukowiec)