Stefan Maksymilian Bolland, urodzony 29 stycznia 1910 roku w Krakowie, to postać znacząca w polskiej nauce i edukacji. Był nie tylko prawnikiem, lecz także ekonomistą, który odegrał kluczową rolę w rozwijaniu polskiej myśli akademickiej w swojej dziedzinie. Jego kariera akademicka osiągnęła kulminację w latach 1956–1962, kiedy to pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie, instytucji, która stała się jednym z wiodących ośrodków edukacyjnych w Polsce.
Stefan Bolland zmarł 9 lipca 1983 roku w swoim rodzinnym Krakowie, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiego szkolnictwa wyższego.
Życiorys
Stefan Bolland był człowiekiem o wybitnym dorobku naukowym, synem profesoraArnolda Bollanda. Ukończył Wyższe Studium Handlowe w Krakowie w 1931 roku oraz Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie uzyskał dyplom w 1932 roku. Jego doktorat z zakresu prawa został obroniony na UJ w 1934 roku, a tytuł profesora otrzymał w 1950 roku.
W ciągu swojego życia akademickiego, od 1931 do 1976 roku, był blisko związany z dzisiejszym Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie. W szczególności, w czasie II wojny światowej brał udział w tajnym nauczaniu Akademii Handlowej, co podkreśla jego determinację w dążeniu do kształcenia mimo trudnych okoliczności.
Pełnił wiele istotnych ról, takich jak kierownik Zakładu Skarbowości w latach 1947–1949, kierownik Katedry Finansów od 1950 do 1969 roku, oraz dyrektor Instytutu Finansów od 1969 do 1972 roku. Ponadto, był kierownikiem Zakładu Ogólnej Teorii Finansów w tym samym instytucie (od 1969 roku), a także dziekanem Wydziału Przemysłu w latach 1950–1952 oraz kierownikiem Studium Zaocznego w latach 1953–1956. Jako rektor Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie pełnił swoją funkcję w latach 1956–1962.
Po zakończonym życiu, Stefan Bolland spoczywa w cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym Bollandów, który znajduje się w kwaterze PAS 77-płd-po prawej Kasprzaka.
Ordery i odznaczenia
Stefan Bolland, znany ze swojej pracy i osiągnięć, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego wkład w rozwój kraju. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z tych nagród:
- Order Sztandaru Pracy II klasy, przyznany 21 lipca 1971,
- Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 13 lipca 1955,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 15 stycznia 1955.
Przypisy
- Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 18.06.2021 r.]
- Poczet Rektorów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
- Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 1, Nr 200 z 22.07.1971 r.
- M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 15.01.1955 r. Nr 0/165 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
- M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1164 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie szkolnictwa wyższego”.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Stanisław Moskal (1935–2019) | Andrzej Nadolski | Andrzej Pach | Marta Kudelska | Bronisław Gustawicz | Kazimierz Krzyształowicz | Piotr Oleś | Jan Biliński | Stanisław Świerz | Marek Bankowicz | Maria Estreicherówna | Ignacy Wasserberg | Stanisław Pareński | Janusz Korosadowicz | Janusz Pająk (chemik) | Szymon Gonet | Tadeusz Urbańczyk (pedagog) | Jerzy Rajman | Jerzy Zathey | Łukasz A. PlesnarOceń: Stefan Bolland