Tadeusz Górzyński

---

Życiorys

Tadeusz Górzyński, utalentowany muzyk, ukończyłKonserwatorium Krakowskiego Towarzystwa Muzycznego, gdzie zdobywał umiejętności jako skrzypek. W 1924 roku rozpoczął swoją karierę występując w Warszawie, a już w kolejnym roku stał się członkiem Orkiestry Włościańskiej Karola Namysłowskiego, z którą to orkiestrą zyskał uznanie w Stanach Zjednoczonych.

W 1927 roku postanowił założyć własny zespół muzyczny, który z powodzeniem reprezentował go w takich miastach jak Lwów, Krynica oraz Ciechocinek. Jego talent nie ograniczał się tylko do występów na scenie; od 1928 roku zaangażował się w przemysł filmowy, komponując muzykę do różnych filmów oraz dyrygując wykonywaniem tegoż materiału. W swojej twórczości pisał również piosenki do filmów, współpracując z wybitnymi autorami takimi jak Jerzy Jurandot, Józef Lipski oraz Jerzy Ryba.

Do jego najbardziej znanych utworów należy „Piosenka fal”, powstała w 1935 roku przy słowach Jerzego Jurandota oraz „W pokoiku radio gra” z 1937 roku, którego tekst stworzył Józef Lipski, napisany dla Janiny Poraskiej, pierwszej spikerki Polskiego Radia. Od kwietnia 1935 roku, aż do chwili wybuchu II wojny światowej, dyrygował Małą Orkiestrą Polskiego Radia, którą prowadził jego brat, Zdzisław. Z orkiestrą tę nagrywał dla wytwórni Odeon.

Po wybuchu wojny, Górzyński niestety został uwięziony i trafił do obozu koncentracyjnego na Majdanku, gdzie pracował jako robotnik przy budowie obozowych instalacji. Jego losy w tym tragicznym okresie pokazują, jak dramatyczne były czasy, w których żył utalentowany muzyk.

Filmografia – muzyka filmowa

Oto filmografia Tadeusza Górzyńskiego, obejmująca jego wkład w muzykę filmową. Poniższe tytuły filmów pokazują jego różnorodność i umiejętności kompozytorskie w ciągu lat:

• szaleńcy (1928),
• straszna noc (1931),
• krwawy wschód (1931),
• legion ulicy (1932),
• rapsodia bałtyku (1935),
• wierna rzeka (1936),
• o czym marzą kobiety (1937),
• dorożkarz nr 13 (1937),
• biały murzyn (1939).

---

Oceń: Tadeusz Górzyński

---