Jan Bąkowski (malarz)

---

Życiorys

Jan Bąkowski, uzdolniony malarz, miał znaczący okres edukacji artystycznej w latach 1895-1898, kiedy to uczęszczał do krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Był tam pod opieką takich wybitnych nauczycieli jak Teodor Axentowicz, Leopold Löffler, Jan Stanisławski oraz Leon Wyczółkowski. Efektem jego ciężkiej pracy było zdobycie srebrnego medalu na przełomie 1895 i 1896 roku. W roku 1903 kontynuował naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium.

Bąkowski był aktywnym członkiem Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. Jego twórczość koncentrowała się głównie na portretach, wśród których warto wymienić dzieła przedstawiające biskupa Albina Dunajewskiego oraz profesorów: Feliksa Kreutza, Władysława Kulczyńskiego i Maksymiliana Nowickiego. W gronie portretowych modeli znaleźli się również Waleria Mycielska, Róża Raczyńska, Maria Tarnowska i Stefan Tyszkiewicz.

Artysta zajmował się także tworzeniem kopii portretów w celu ich umieszczenia w Pałacu Biskupim w Krakowie. Jego prace obejmowały również portret królowej Hiszpanii, Marii Krystyny Austriackiej. Oprócz tego, malował dwa obrazy, które znajdują się w Sanktuarium bł. Karoliny Kózkówny w Zabawie – Trójcę Przenajświętszą oraz Świętą Rodzinę.

Swoje dzieła prezentował na wystawach w Wiedniu i Pradze, a od 1897 regularnie wystawiał w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Po zakończeniu swojego życia zastał pochowany na cmentarzu Rakowickim, w kwaterze XVI, gdzie spoczywa obok wielu innych zasłużonych postaci.

---

Oceń: Jan Bąkowski (malarz)

---