Wilhelmina Baumanowa

---

Życiorys

Wilhelmina Stanuchowska, znana również jako Wilhelmina Baumanowa, była utalentowaną aktorką oraz śpiewaczką. Urodziła się w rodzinie o bogatych tradycjach kulturowych, jako córka Jana Baumanna, chemika oraz Emilii z domu Goltz. W jej życiu ważną rolę odgrywała także jej siostra, Emilia Terenkoczy, a także mąż, Karol Stanuchowski. Dodając do tego, Wilhelmina była kuzynką Heleny Modrzejewskiej, co dodatkowo podnosiło jej artystyczny prestiż.

W swojej karierze występowała nie tylko w Krakowie, ale też w wielu innych miastach, takich jak Poznań, Warszawa, Piotrków, Kalisz, Lublin, a także gościnnie w Płocku, Łodzi oraz Kijowie. Z początku kariery nawiązywała do swojego panieńskiego nazwiska, które stało się jej artystycznym znakiem rozpoznawczym.

7 września 1873 roku Wilhelmina związała się ze światem aktorskim poprzez małżeństwo z Karolem Stanuchowskim. Pomimo tego faktu, na scenie kontynuowała występy posługując się swoim nazwiskiem panieńskim. Ostatecznie zamknęła rozdział swojej kariery aktorskiej w lipcu 1921 roku, kończąc ją na deskach warszawskiego teatru „Miraż”.

Przebieg pracy

Wilhelmina Baumanowa miała niezwykle bogatą karierę, która obejmowała różnorodne teatry na terenie Polski. Jej praca rozciągała się na kilka kluczowych ośrodków teatralnych, co znacząco wpłynęło na rozwój kultury w tym okresie.

• teatry krakowskie, w których zaczęła swoją działalność w latach 1870-1874 oraz kontynuowała ją w roku 1881/1882,
• teatry poznańskie, gdzie pracowała w latach 1874-1876,
• teatry warszawskie, w których z zaangażowaniem występowała w latach 1877-1885,
• teatr w Lublinie, gdzie miała swoje miejsce w latach 1878-1883 oraz w sezonie 1885/1886,
• Warszawskie Teatry Rządowe, w których pozostawała aktywna przez długi okres, od 1886 aż do 1920 roku,
• Teatr Letni, funkcjonujący w latach 1900-1917,
• Teatr Rozmaitości, gdzie pracowała w krótkim okresie od 1912 do 1913 roku,
• Teatr Nowości, który działał w 1913 roku,
• Teatr Bagatela w Krakowie, otwarty w roku 1920,
• Teatr „Miraż” w Warszawie, powstały w roku 1921.

Każdy z tych teatrów dostarczył Baumanowej licznych możliwości artystycznych, a jej występy odbiły się szerokim echem w środowisku teatralnym epoki.

Najlepsze role (wybór)

Wilhelmina Baumanowa była niezwykle utalentowaną aktorką, która na stałe wpisała się w historię teatru polskiego. Jej niezapomniane występy w różnych dziełach teatralnych przyniosły jej duże uznanie i popularność. Oto kilka z najbardziej znaczących ról, które zdobyły jej szczególne miejsce w pamięci publiczności:

• Kamila w przedstawieniu „Żołnierz królowej Madagaskaru” – Warszawskie Teatry Rządowe: 20 VII 1886 r.,
• Ilka Etwos w „Wojnie podczas pokoju” – WTR: 2 IX 1886 r.,
• Doryna w „Świętoszku”,
• Aza w „Chacie za wsią” autorstwa J.K. Galasiewicza i Z. Mellerowej,
• Kasia w operetce „Małżeństwo przy latarniach”,
• Gubernatorowa w „Tańcu czynowników”,
• p. Claux w „Damie od Maksyma” Georges’a Feydeau – Teatr Letni, Warszawa: 6 XI 1900 r.,
• Margrabina de Charamande w „Królu” G. Caillavet, R. Flers, E. Arene – Teatr Letni, Warszawa: 11 XII 1909 r.,
• Signora Banco del Rio de la… w „Ulubieńcu kobiet” M. Hennequin, G. Mitchel – Teatr Letni, Warszawa: 4 XI 1911 r.,
• Aurora w „Pani Prezesowej” – Teatr Letni, Warszawa: 11 III 1913 r.,
• p. Dulska w „Moralności pani Dulskiej”.

Rola Baumanowej w tych przedstawieniach była nie do przecenienia. Jej talent i charyzma sprawiały, że każda postać ożywała na scenie, tworząc niezapomniane wrażenia dla widzów. Aktorka z pewnością pozostawiła trwały ślad w polskim teatrze.

---

Oceń: Wilhelmina Baumanowa

---