Wojciech Natanson, znany również pod pseudonimem Leszczyński, to jedna z znaczących postaci polskiej kultury. Urodził się 7 lipca 1904 roku w malowniczym Krakowie, który był przez wiele lat świadkiem jego artystycznego rozwoju. Przez całe swoje życie, Natanson zdołał przyczynić się do wielu aspektów literatury i sztuki, aż po swą śmierć, która miała miejsce 2 sierpnia 1996 roku w stolicy Polski, Warszawie.
Jako pisarz, krytyk teatralny oraz tłumacz, Wojciech Natanson pozostawił po sobie trwały ślad w polskiej literaturze. Jego twórczość nie tylko odzwierciedlała ducha czasów, w których żył, ale również znacząco wpłynęła na rozwój pojęcia sztuki teatralnej w Polsce.
Życiorys
Wojciech Natanson był synem Władysława, znanego polskiego fizyka. Swoją edukację rozpoczął w II Liceum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, a następnie kontynuował studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie studiował prawo. Jego dalsza edukacja obejmowała prawo międzynarodowe oraz romanistykę na Sorbonie, co miało wpływ na jego późniejszą działalność intelektualną.
W okresie międzywojennym był aktywnym publicystą, pisząc własne teksty dla krakowskiej „Gazety Literackiej”. W trakcie II wojny światowej Natanson włączył się w działania ruchu oporu, pełniąc rolę żołnierza Armii Krajowej. Współpracował z Biurem Informacji i Propagandy AK oraz brał udział w powstaniu warszawskim, co poświadczają jego liczne publikacje i zaangażowanie w walkę o wolność.
Po wojnie, w latach 1946–1950, redagował „Listy z Teatru”, które wpływały na kulturalny pejzaż tamtych czasów. Pracował jako kierownik literacki w Teatrze Starym w Krakowie w latach 1945-1946, a także w Teatrze Śląskim w Katowicach w latach 1949-1950. Natomiast w 1956 roku rozpoczął pracę w Teatrze Ludowym w Warszawie, gdzie pozostawał do roku 1961. Po dłuższej przerwie, od 1986 do 1991 roku, kierował pracą literacką w Teatrze Rozmaitości.
Natanson był również uznawanym krytykiem teatralnym, pisząc recenzje i artykuły do takich czasopism jak „Teatr”, „Słowo Powszechne”, „Kierunki” oraz „Życie Warszawy”. Jego pisarstwo skupiało się nie tylko na dziełach teatralnych, ale także obejmowało twórczość znakomitych autorów, takich jak Stefan Żeromski, Stanisław Wyspiański, czy Karol Wojtyła. Dodatkowo, przetłumaczył dramat „Caligula” autorstwa Alberta Camusa, wnosząc tym samym swoje wartościowe spojrzenie do polskiego teatru.
Po zakończeniu swojej bogatej kariery, zmarł i został pochowany na starym cmentarzu na Służewie w Warszawie. Jego synem był Jacek Natanson, który żył w latach 1948-2015, kontynuując rodzinną tradycję intelektualną.
Wybrana twórczość
Wojciech Natanson, znany polski twórca, pozostawił po sobie szereg ważnych i interesujących dzieł, które zasługują na szczegółowe przedstawienie. Poniżej znajdują się wybrane publikacje jego autorstwa:
- Wojciech Natanson: Boy-Żeleński, opowieść biograficzna, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1983, ISBN 83-205-3411-9,
- Wojciech Natanson: Sekrety fredrowskie, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1984, Wyd. 2, ISBN 83-205-3556-5,
- Wojciech Natanson: Hierarchie i sylwety, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1985, Wyd. 1, ISBN 83-205-3602-2,
- Albert Camus: Dramaty, przełożył Wojciech Natanson, Wyd. Literackie, Kraków 1987, ISBN 83-08-01636-7,
- Paul Verlaine: Poezje wybrane, wyboru dokonał i wstępem opatrzył Wojciech Natanson, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1978,
- Juliusz Verne: Łowcy meteorów, przeł. Wojciech Natanson, ilustr. Daniel Mróz, Nasza Księgarnia, Warszawa 1979, Wyd. 4, ISBN 83-10-07721-1.
Przypisy
- Wojciech Natanson, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (krytycy) [dostęp 13.04.2021 r.]
- pseudonim w czasie II wojny światowej.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Zuzanna Grabowska | Magdalena Wróbel (aktorka) | Agata Kryska-Ziętek | Dominik Kwaśniewski | Olimpia Ajakaiye | Filip Budweil | Władysław Krasnowiecki | Małgorzata Krzysica | Łukasz Orłowski (1715–1765) | Mira Heller | Leszek Kubanek | Tadeusz Kudliński | Marian Sobański | Jan Matejko | Józef Zajączkowski (1817–1905) | Jerzy Czuraj | Marzena Trybała | Joanna Mrówka | Jerzy Stempowski | Tadeusz Przemysław SzaferOceń: Wojciech Natanson