Okienko Zbójnickie

---

Opis obiektu

Wnęka schroniska znajduje się w malowniczym lesie, w dużej dolinie, która opada znacząco poniżej poziomu terenu. Otwór do schroniska charakteryzuje się pionowym kształtem, osiągając wysokość 1,8 m. Zaraz za wejściem znajduje się krótki korytarz, który prowadzi do przestronnej komory o wymiarach 7,5 × 4 m oraz wysokości do 2,5 m. W szczególności warto zauważyć, że tylny strop tej komory ma pochyłą formę.

Na prawej stronie dolnej części komory dostrzec można częściowo zasypany korytarzyk, który kieruje się w stronę pobliskiej Jaskini Twardowskiego. Warto podkreślić, że schronisko i jaskinia są ze sobą połączone za pomocą niewielkich szczelin, co powoduje, że zimą niezwykle ciepłe powietrze wydostaje się z korytarzyka.

Dno tej przestrzeni pokryte jest wapiennym gruzem oraz różnego rodzaju śmieciami. Schronisko wykazuje swoje pochodzenie w uławiconych wapieniach, które datują się na późną jurę. Cienkie namulisko składa się głównie z wapiennego gruzu zmieszanego z gliną. Urok tej lokalizacji tkwi w jej suchości oraz jasności.

Zgodnie z klasyfikacją przyjętą przez speleologów, obiekt ten kwalifikuje się jako schronisko, choć niektórzy w przeszłości opisywali go jako jaskinię, co wiązało się z innymi kryteriami rozróżniającymi te obiekty.

Historia eksploracji i dokumentacji

Okienko Zbójnickie jest miejscem o wieloletniej historii, znane wśród badaczy i eksploratorów. W. Kuźniar był pionierem w dokumentowaniu tej jaskini, gdyż to właśnie on w 1921 roku zaznaczył ją na mapie pod nazwą Gniazdo w Skale.

Pierwszy opis schroniska został stworzony przez Kazimierza Kowalskiego, który również sporządził plan jaskini. Współczesna historia tego miejsca nie jest jednak pozbawiona kontrowersji; przez pewien czas jaskinia była silnie zaśmiecona. W zimie 1997 oraz 1998 roku, niestety, była miejscem schronienia dla osób bezdomnych, co doprowadziło do palenia ognisk wewnątrz jaskini. Efektem tego były znacznie zakopcone ściany.

W zakresie dokumentacji naukowej, prace nad dokładnym opracowaniem jaskini podjął A. Górny w listopadzie 1999 roku, a aktualny plan obiektu sporządził R. Stachnik. Dzięki ich staraniom, Okienko Zbójnickie zyskało nową wartość dokumentacyjną oraz uznanie wśród turystów i badaczy.

---

Oceń: Okienko Zbójnickie

---