Schronisko w Winnicy Drugie

---

Opis obiektu

„Schronisko usytuowane jest pod majestatycznym czarnym okapem skały Skurwysyn, w pobliżu malowniczej rzeki Wisły. Jego otwór, który imponuje swoimi wymiarami, ma wysokość dochodzącą do 10 m oraz szerokość wynoszącą 6,5 m. Przestrzeń schroniska zbudowana jest głównie z dużej nyży, która z czasem przechodzi w wąską szczelinę. Na końcu tej formacji, około 1 m nad dnem, możemy zaobserwować miejsce, które było obrabiane, tworząc charakterystyczne zagłębienie o przybliżonych wymiarach 2 × 3 m.

Materiał, z którego powstała ta niezwykła jaskinia, to skaliste wapienie, datowane na późny okres jury. Schronisko charakteryzuje się suchym wnętrzem, a także pełnym oświetleniem. Warto podkreślić, że brakuje jakichkolwiek nacieków, co czyni je szczególnym obiektem. Namulisko, które możemy znaleźć wewnątrz, składa się z próchnicy wymieszanej z wapiennym gruzem.

Historia

„Schronisko w Winnicy Drugie ma długą i interesującą historię. Znane było od wielu lat, a jego znaczenie potwierdzają zachowane ślady przeróbki, które można w nim znaleźć. W latach 70. XX wieku, po schronisku zaczęli wspinać się krakowscy entuzjaści wspinaczki. To właśnie wtedy zrealizowali dziewięć trudnych dróg wspinaczkowych, które znajdują się w wnęce schroniska, jak również na jego brzegu i okapie, osiągając trudności w skali VI–VI.6 w skali krakowskiej.

W ramach tych działań zamontowali stałe punkty asekuracyjne takie jak ringi oraz stanowiska zjazdowe, co znacznie ułatwiło przyszłym wspinaczom korzystanie z tych tras.

Warto wspomnieć, że schronisko zostało dokładnie opisane przez Kazimierza Kowalskiego w 1951 roku, co stanowi istotny element jego dokumentacji historycznej.

---

Oceń: Schronisko w Winnicy Drugie

---