Andrzej Pogonowski


Andrzej Pogonowski to ważna postać w polskiej historii, uznawany za wzór człowieka zaangażowanego w życie społeczne i prawne. Urodził się 7 grudnia 1919 roku w Krakowie, a swoje życie zakończył 4 lutego 2017 roku również w tym mieście.

Był nie tylko prawnikiem, ale także aktywnym działaczem społecznym. Andrzej pełnił rolę podchorążego artylerii w Wojska Polskiego, co świadczy o jego odwadze i gotowości do służby w trudnych czasach. Ponadto, jego działania i postawa w obliczu zagrożeń sprawiły, że został uhonorowany tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata, co podkreśla jego obronę wartości ludzkich i solidarności w obliczu nieludzkiego traktowania ludzi.

Życiorys

Andrzej Pogonowski przyszedł na świat 7 grudnia 1919 roku w Krakowie, w rodzinie z medycznymi tradycjami. Jego ojciec, Bolesław Pogonowski herbu Ogończyk, był lekarzem wojskowym, a matka, Róża ze Schwarzenbergów-Czernych, ginekologiem. Swoje wczesne lata spędził, uczęszczając do szkoły powszechnej zlokalizowanej przy Straszewskiego 2 w Krakowie. Następnie kształcił się w gimnazjum im. Sobieskiego oraz w gimnazjum nr IV znajdującym się przy ul. Krupniczej, gdzie w 1937 roku z sukcesem zdał maturę.

W obliczu wyboru pomiędzy studiami medycznymi a wojskowymi, zdecydował się na karierę wojskową, stając się kadetem w Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii w Włodzimierzu Wołyńskim. Po jej ukończeniu rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, które jednak zostały przerwane przez wybuch II wojny światowej. Wziął czynny udział w kampanii wrześniowej, a w czasach okupacji mieszkał głównie w Krakowie.

W 1941 roku, przez siedem miesięcy, Andrzej ukrywał w swoim mieszkaniu swojego żydowskiego przyjaciela, Stanisława Taubenschlaga, syna profesora Rafała Taubenschlaga. Oprócz tego, pomagał Menasze Holenderowi, a obaj przeżyli tragiczne czasy II wojny światowej. W 1942 roku ożenił się, a w 1943 roku był świadkiem pacyfikacji Woli Justowskiej, która miała miejsce 28 lipca. W 1944 roku, przebywając przez miesiąc w majątku rodzinnym w Dziemięrzycach koło Miechowa, brał udział w przewozie broni dla Armii Krajowej.

Po zakończeniu wojny, Andrzej skończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie zajął się działalnością gospodarczą. Był współzałożycielem firmy transportowej oraz przewodniczącym spółdzielni budowlanej. W latach 1958–1982 pracował w Centrali Handlu Zagranicznego Centrozap w Katowicach, a później w krakowskiej Naftobudowie jako doradca dyrektora naczelnego ds. importu i eksportu. W okresie lat 90. był aktywnie zaangażowany w działalność Rotary Club Kraków, pełniąc funkcję skarbnika od roku 1998 do 2000, a od 2003 roku będąc członkiem honorowym.

W 1993 roku Andrzej Pogonowski został uhonorowany tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata, co stanowi potwierdzenie jego odwagi i empatii w czasie zagrożenia. Jego życie zakończyło się 4 lutego 2017 roku w Krakowie, gdzie został pochowany na cmentarzu Rakowickim.

Życie prywatne

Janusz Pogonowski był młodszym bratem Andrzeja, który niestety został aresztowany i uwięziony w obozie Auschwitz-Birkenau. Tam, tragicznie, 19 lipca 1943 roku poniósł śmierć. Jego gorzkie doświadczenia zawarte w „Listach z Auschwitz” zostały opublikowane po jego śmierci, ujawniając nie tylko dramat tamtych dni, ale także osobiste refleksje.

Andrzej zawarł związek małżeński w 1942 roku, a z tego związku urodziły się dwie córki, z których starsza przyszła na świat w 1945 roku.


Oceń: Andrzej Pogonowski

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:8