Czesław Niżankowski

---

Życiorys

Czesław Niżankowski urodził się 14 lipca 1912 roku w Krakowie. Jego edukacja rozpoczęła się w szkole średniej, po której podjął studia na Akademii Medycyny Weterynaryjnej oraz na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1937 roku uzyskał dyplom z weterynarii, a w 1943 roku z medycyny.

Już w trakcie studiów rozpoczął pracę w Zakładzie Anatomii Porównawczej Akademii Medycyny Weterynaryjnej. Po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku przeniósł się do Wrocławia, gdzie objął stanowisko adiunkta w Katedrze Anatomii Porównawczej na Uniwersytecie i Politechnice Wrocławskiej. W 1947 roku został przeniesiony do Zakładu Anatomii Prawidłowej Wydziału Lekarskiego tej uczelni, gdzie pracował aż do 1963 roku. Od 1950 roku związany był z Akademią Medyczną we Wrocławiu.

W 1946 roku uzyskał stopień doktora w dziedzinie medycyny weterynaryjnej, a w 1961 roku habilitował się na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej we Wrocławiu w zakresie anatomii prawidłowej, zyskując tytuł docenta w 1962 roku. W 1966 roku objął kierownictwo Katedry Anatomii Prawidłowej, pełniąc tę funkcję do 1982 roku, natomiast w 1969 roku został dyrektorem Instytutu Biostruktury Akademii Medycznej we Wrocławiu, po tym jak zyskał tytuł profesora nadzwyczajnego.

W 1976 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Już od 1946 roku prowadził wykłady z anatomii i biomechaniki w Studium Wychowania Fizycznego. W roku 1954 został zastępcą profesora oraz kierownikiem Katedry Nauk Biologicznych, a w latach 1958-1965 pełnił rolę dziekana, by potem do 1970 roku sprawować urząd rektora Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego. Po przejściu na emeryturę w 1982 roku, kontynuował prowadzenie wykładów z anatomii.

Interesował się morfologią oraz morfogenezą człowieka, skupiając się na budowie, kształcie i funkcjach mięśni oraz ich wzajemnych zależnościach. Był autorem 84 publikacji naukowych. Należał do licznych towarzystw naukowych, w tym Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Anatomicznego, Polskiego Towarzystwa Antropologicznego, Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego oraz Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika.

Otrzymał szereg prestiżowych odznaczeń, w tym Krzyż Kawalerski i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, odznakę „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”, Złoty Krzyż Zasługi oraz Nagrodę Naukową Miasta Wrocławia. W 1983 roku został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Akademii Medycznej we Wrocławiu.

Zmarł 29 czerwca 1984 roku i znalazł swój ostatni spoczynek na cmentarzu św. Rodziny przy ul. Smętnej we Wrocławiu.

---

Oceń: Czesław Niżankowski

---