Filip Eisenberg

---

Życiorys

Filip Eisenberg przyszedł na świat jako syn kupca Adolfa (Abrahama) Eisenberga oraz Estery ze Spirów. Po ukończeniu nauki w krakowskim III Gimnazjum rozpoczął studia z zakresu medycyny na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1899 roku uzyskał tytuł doktora wszech nauk lekarskich. Jego kształcenie uzupełniło się podczas studiów w Wiedniu pod okiem Richarda Paltaufa. W latach 1901-1902 pracował jako asystent w Katedrze Higieny UJ, kierowanej przez Odona Bujwida.

Późniejsze lata jego kariery to praca naukowa w paryskim Instytucie Pasteura, gdzie był uczniem Ilii Miecznikowa, oraz w Katedrze Higieny na Uniwersytecie we Wrocławiu, na którym pracował z Richardem Pfeifferem. Miał również zaszczyt kierować Wojskowym Szpitalem Zakaźnym w Warszawie w latach 1919-1920.

W latach 1933-1939 pełnił funkcję dyrektora Państwowej Stacji Bakteriologicznej w Krakowie, a następnie aż do 1941 roku zarządzał Zakładem Mikrobiologii Instytutu Medycznego we Lwowie. Był aktywnym członkiem towarzystwa walczącego z alkoholizmem, znanego jako „Eleuterya”, i uczestniczył w komitecie redakcyjnym czasopisma „Wyzwolenie”, które to wydawało to towarzystwo. Od 1933 roku był także członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności.

Okres II wojny światowej był tragiczny dla Eisenberga; podczas niemieckiej okupacji został aresztowany i osadzony w getcie krakowskim (istnieją również przypuszczenia o jego osadzeniu w getcie lwowskim). Został wkrótce przewieziony do obozu zagłady w Bełżcu, gdzie poniósł śmierć z rąk oprawców.

Filip Eisenberg był żonaty z Marią Zyssner. W 1951 roku, na mocy uchwały Prezydium Rady Narodowej miasta Krakowa, ulica Grunwaldzka Boczna w dzielnicy Grzegórzki zyskała nową nazwę, nadaną na cześć Filipa Eisenberga.

Dorobek naukowy

Filip Eisenberg był wpływową postacią w dziedzinie medycyny, szczególnie poprzez swoje wkłady w serodiagnostykę oraz chemioterapię.

Jego prace naukowe obejmowały wiele aspektów badań zdrowotnych, a on sam był autorem ponad stu publikacji naukowych, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w tych dziedzinach.

Warto również zaznaczyć, że to właśnie on wprowadził do polskiej medycyny istotne pojęcie immunochemii, które zrewolucjonizowało podejście do diagnozowania i leczenia różnych schorzeń.

Wybrane prace

Filip Eisenberg był autorem wielu znaczących prac naukowych, które przyczyniły się do rozwoju mikrobiologii i immunologii. Oto niektóre z jego wybranych publikacji:

• „Untersuchungen über die Agglutination”, 1902,
• „Badania nad strącaniem się ciał białkowatych pod wpływem swoistych precypityn. Cz. 1. Rozprawy Wydz. Matematyczno-Przyrodniczego Akad. Umiejęt. 42 Ser. B.”, 1902,
• „O pokrewieństwie różnych typów bakteryi czerwonkowych”, Przegląd Lekarski 43, 1904,
• „Badania nad teoryą zakażenia”, Przegląd Lekarski 47, 1908,
• „Próba mianownictwa polskiego w nauce o odporności i w układzie bakteryi”, Krytyka Lekarska 11, 1907,
• „Über Fettfärbung. Farbchemische und histologisch-technische Untersuchungen”, 1910,
• „O zakażeniu bezobjawowem”, Polska Gazeta Lekarska 14 (32 i 33), 1935,
• „O swoistych działaniach bakteriobójczych. Cz. 11, Toksyczność a tworzenie soli i rozpuszczalność w lipoidach”, Sprawozdania Polskiej Akademji Umiej. 41 (8), 1936,
• „O swoistych działaniach bakteriobójczych. Cz. 15, Budowa chemiczna a swoistość bakteriobójcza gramowa”, Sprawozdania Polskiej Akademji Umiej. 41 (8), 1936.

---

Oceń: Filip Eisenberg

---