Władysław Bylicki

Medycyna i zdrowie

Władysław Bylicki, urodzony 18 września 1846 roku w Krakowie, a zmarły 28 lutego 1931 roku we Lwowie, był wybitnym przedstawicielem polskiej medycyny jako ginekolog i położnik. Jego działalność i osiągnięcia w dziedzinie medycyny pozostawiły trwały ślad w polskiej nauce.

Bylicki był również bratem Franciszka, znanego powstańca z 1863 roku, który przeszedł przez trudne doświadczenia sybiraka, a także był literatem, pedagogiem oraz muzykiem. Historia rodziny Bylickich jest zatem pełna inspirujących postaci, które wywarły wpływ na kulturę i naukę w Polsce.

Życiorys

Władysław Bylicki był synem Wiktora i Pauliny z Domosławskich, a jego bratem był Franciszek Bylicki. Rozpoczął swoją edukację na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, a w latach 1871-1874 pracował jako sekundariusz na oddziale ginekologiczno-położniczym w krakowskim szpitalu św. Łazarza. W roku 1877 objął stanowisko pracownika naukowego w swojej macierzystej uczelni, a wkrótce potem, w 1878, przeprowadził się do Lwowa, gdzie podjął pracę na Uniwersytecie Lwowskim, równocześnie prowadząc własną praktykę lekarską.

W 1899 roku uzyskał etat docenta, specjalizując się w ginekologii i położnictwie na lwowskim Uniwersytecie. W 1907 roku nadano mu tytuł profesora tytularnego, a od 1913 roku był profesorem nadzwyczajnym. W czasie I wojny światowej pełnił rolę dyrektora lwowskiego oddziału Czerwonego Krzyża oraz kierował szpitalem rezerwowym tej instytucji w Lwowie. W latach 1918-1920 był odpowiedzialny za Katedrę i Klinikę Ginekologiczno-Położniczą.

Władysław Bylicki odgrywał kluczową rolę w lwowskim Towarzystwie Ginekologicznym, gdzie piastował funkcję prezesa. Opracował innowacyjną konstrukcję miednicomierza, znanego jako „cyrkiel Bylickiego”. Ponadto, był autorem przełomowej metody precyzyjnego pomiaru wymiarów prostego wchodu miednicy (coniugata obstetrica), co miało szczególne znaczenie podczas porodów przy wystąpieniu miednicy ścieśnionej.

Od 1930 roku był członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności.

Przypisy

  1. Krajowe Stowarzyszenie „Czerwonego Krzyża”. „Nowa Reforma”, s. 1, Nr 160 z 05.04.1917 r.
  2. Kronika. Odznaczenia Czerwonego Krzyża. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 13 z 18.01.1917 r.
  3. biogram, Sejm Wielki
  4. Reprezentanci nauk medycznych, zmarli członkowie AU w Krakowie, PAU, TNW i PAN

Oceń: Władysław Bylicki

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:24