Jacek Spławiński

---

Życiorys

W 1963 roku Jacek Spławiński zakończył swoją edukację medyczną na Akademii Medycznej w Krakowie. Po ukończeniu studiów rozpoczął doktorat w Zakładzie Farmakologii Polskiej Akademii Nauk, co zaowocowało uzyskaniem tytułu doktora nauk medycznych. Po tym etapie rozwoju kariery, odbył dwuletni staż naukowy w Zakładzie Farmakologii Klinicznej Vanderbilt University w Stanach Zjednoczonych, gdzie miał możliwość pracy równocześnie ze swoim przyjacielem Jerzym Vetulanim.

Przez długi okres Spławiński kierował badaniami w funduszu Marii Curie-Skłodowskiej, a także uzyskał certyfikat Educational Commission for Foreign Medical Graduates, który uprawniał go do praktyki lekarskiej w USA. Specjalizował się w obszarze farmakologii klinicznej i miał na koncie ponad sto prac naukowych, w których był autorem lub współautorem.

Jacek Spławiński pracował w Narodowym Instytucie Leków, aż do przejścia na emeryturę 1 stycznia 2009 roku. W uznaniu swojej działalności naukowej, zdobył wiele prestiżowych nagród, takich jak Nagroda Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego w 1980 roku oraz wielokrotnie Nagrodę Rady Naukowej Ministra Zdrowia w latach 1979, 1985 i 1994. Był również aktywnie zaangażowany w różne inicjatywy międzynarodowe, reprezentując Polskę w grupach roboczych Komisji Europejskiej poświęconych zagadnieniom leków.

W swoim życiu prywatnym był związany z poetką Elżbietą Zechenter-Spławińską. W 2015 roku jego wspomnienia zostały opublikowane przez Wydawnictwo Poligraf pod tytułem „Gwizdać na Stalina! Zakopane 1949–1953: wspomnienia gimnazjalisty”.

---

Oceń: Jacek Spławiński

---