Henryk Apte


Henryk Apte, który przyszedł na świat 13 lipca 1888 roku w Krakowie, był postacią niezwykłą, łączącą w sobie wiele pasji i umiejętności.

Jako doktor praw, adwokat, a także utalentowany skrzypek i kameralista, dał się poznać jako osoba wszechstronna. Jego zainteresowania nie ograniczały się jedynie do sfery prawnej, bowiem był również krytykiem i aktywnym działaczem muzycznym.

Obrazy jego życia są tragiczne, gdyż zmarł w 1942 roku w Bełżcu, a jego dorobek oraz wkład w życie kulturalne kraju pozostają do dziś w pamięci.

Życiorys

Henryk Apte był wybitnym przedstawicielem krakowskiego środowiska muzycznego oraz znanym prawnikiem. W 1910 roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, a już w 1911 roku zdobył tytuł doktora praw. Jego kariera prawna rozwijała się w Krakowie, gdzie zyskał reputację jednego z wiodących adwokatów.

Obok pracy zawodowej, Apte był również utalentowanym muzykiem. Uczył się gry na skrzypcach w Krakowie i kontynuował swoje muzyczne zafascynowanie, studiując muzykologię w Wiedniu pod okiem znanego pedagoga, Guido Adlera. W 1913 roku miał swoją debiutancką obecność jako skrzypek, zyskując uznanie za występy solowe oraz w zespołach kameralnych.

Jako osoba zaangażowana w życie muzyczne Krakowa, był współzałożycielem Żydowskiego Towarzystwa Muzycznego, którego prezesurę pełnił przez długie lata. Dodatkowo, przez pewien czas kierował Żydowskim Towarzystwem Śpiewaczy „Szir”. Jego pasja do muzyki prowadziła również do współpracy z mediami.

Od lutego 1920 roku do końca istnienia Nowego Dziennika, pełnił funkcję głównego sprawozdawcy i recenzenta muzycznego. Jego debiutancka relacja nosiła tytuł „Wrażenia muzyczne z Wiednia”. Jako krytyk, był jednym z najwyżej cenionych dziennikarzy muzycznych Krakowa, obok Alfreda Jendla z Ilustrowanego Kuriera Codziennego.

Każda jego recenzja zawierała szczegółowy rys historyczny dotyczący kompozytora, a także okoliczności powstania dzieła i jego pierwszej prezentacji. Apte niejednokrotnie wyrażał zaniepokojenie przypadkowym doborem utworów wykonywanych w Krakowie, podkreślając konieczność włączenia ważnych kompozycji, takich jak te od Beethovena, Mahlera i Brucknera.

Niestety, podczas II wojny światowej jego los nie oszczędził. Początkowo przebywał we Lwowie, później w Wieliczce, jednak ostatecznie został zamordowany w obozie zagłady w Bełżcu, co stanowi tragiczny koniec jego życia pełnego pasji i zaangażowania w sztukę muzyczną.

Przypisy

  1. Biogramy | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 05.11.2021 r.]
  2. Klub Miłośników Opery "Trubadur" [online] [dostęp 05.11.2021 r.]
  3. Leon TadeuszL.T. Błaszczyk, Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX i XX wieku, Warszawa: Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce, 2014, s. 16, ISBN 978-83-939735-1-4.
  4. JózefJ. Opalski, Muzyka na łamach prasy krakowskiej, [w:] M.M. Drobner, T.T. Przybylski (red.), Kraków muzyczny 1918 – 1939, 1980, s. 236.

Oceń: Henryk Apte

Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:6