Tadeusz Michał Zakrzewski

Prawo i sprawiedliwość

Tadeusz Michał Zakrzewski, którego nazwisko widnieje pod herbem Pomian, to postać, która na długo zapisała się w historii Polski. Urodził się 17 grudnia 1877 roku w Krakowie, gdzie również spędził swoje życie. Jego działalność jako adwokat była ogromnie istotna dla ówczesnego środowiska prawniczego.

Niestety, jego życie zakończyło się 12 sierpnia 1927 roku w tym samym mieście, w którym przyszło mu na świat. Tadeusz Michał Zakrzewski zostawił po sobie dziedzictwo, którego wartość ciągle jest dostrzegana.

Życiorys

Tadeusz Michał Zakrzewski urodził się jako syn historyka Wincentego Zakrzewskiego oraz Anny Orzechowskiej. Na etapie edukacji, uzyskał maturę w III cesarskim i królewskim Gimnazjum, które obecnie znane jest jako II LO im. Króla Jana III Sobieskiego. Po odbyciu jednorocznej służby wojskowej w cesarskiej i królewskiej Armii, rozpoczął studia z zakresu prawa w 1896, a doktorat uzyskał w 1901 roku pod opieką promotora Michała Bobrzyńskiego. W 1907 roku, zyskał status adwokata, a wcześniej został kandydatem adwokackim.

W obszarze wojskowym, został mianowany podporucznikiem z datą 1 stycznia 1898 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty, mając przydział do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 10 w Jarosławiu. W 1905 roku jego kariera wojskowa przeszła zmianę, kiedy to został przeniesiony do cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej, zostając przydzielonym do krakowskiego 16 Pułku Piechoty Obrony Krajowej.

Równocześnie, biorąc pod uwagę jego życie artystyczne, udział Zakrzewskiego w krakowskiej bohemie był znaczący. Jak zaznacza Boy, był jedną z kluczowych postaci, które towarzyszyły narodzinom kabaretu Zielony Balonik. Na scenie występował, wykonując swoje piosenki, które nierzadko wzbudzały kontrowersje, być może głównie z powodu ich satyrycznej treści, skierowanej w stronę ówczesnych rządów stańczyków w Krakowie. Wspomnienia z tego okresu opisują, jak jego występ w kabarecie skutecznie ośmieszył ideę malowania panoramy przez Jana Stykę we wnętrzu krakowskiego Barbakanu.

W życiu prywatnym, poślubił Jadwigę Baraniecką, córkę profesora matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim Mariana Baranieckiego, z którą miał dwóch synów: Jana Gastona oraz Witolda.

W trakcie I wojny światowej Zakrzewski służył na froncie, a później jako audytor, angażując się w pomoc legionistom oskarżonym o zdradę stanu, którzy byli internowani w obozie Marmaros Siget na Węgrzech. Po wojnie, w Wojsku Polskim, został zweryfikowany na stopień kapitana z datą 1 czerwca 1919 roku, uzyskując wysoką, 26. lokatę w korpusie oficerów rezerwowych piechoty. W 1923 roku miał przydział mobilizacyjny do 20 pułku piechoty w Krakowie.

Przed swoją przedwczesną śmiercią prowadził kancelarię adwokacką w Krakowie. Jego doczesne szczątki spoczywają na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w rodzinnym grobowcu, który znajduje się w pasie 46.

Przypisy

  1. Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987 r., s. 150. ISBN 83-08-01428-3.
  2. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924 r., s. 183, 469.

Oceń: Tadeusz Michał Zakrzewski

★★★★★
Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:10