Edmund Wilczkiewicz, urodzony 14 listopada 1891 roku w Krakowie, miał znaczący wpływ na rozwój geodezji w Polsce. Przez większość swojego życia związany był z edukacją i nauką, a jego wkład w dziedzinę geodezji jest nieoceniony.
W trakcie swojej kariery pełnił funkcję profesora na Politechnice Lwowskiej, gdzie kształcił wielu studentów, przekazując im swoją wiedzę oraz doświadczenie. Był także porucznikiem artylerii w Wojsku Polskim, co podkreśla jego różnorodne zainteresowania oraz zaangażowanie w sprawy wojskowe.
Niestety, jego życie zakończyło się 5 kwietnia 1946 roku w Krakowie, jednak jego osiągnięcia w dziedzinie geodezji pozostają istotnym elementem polskiego dziedzictwa naukowego.
Życiorys
Edmund Wilczkiewicz rozpoczął swoją edukację w 1910 roku, podejmując studia na Wydziale Inżynierii Politechniki Wiedeńskiej. W 1913 roku kontynuował naukę na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej. W marcu 1915 roku trafił do armii austriackiej, gdzie walczył aż do zakończenia I wojny światowej na froncie włoskim. Po powrocie do Polski w 1918 roku, pełnił funkcję porucznika w Wojsku Polskim, biorąc udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako członek 1 pułku artylerii górskiej.
Po demobilizacji wznowił studia, które zostały przerwane przez działania wojenne, i uzyskał dyplom inżyniera mierniczego w 1922 roku. Swoją karierę akademicką zainaugurował na Politechnice Lwowskiej, gdzie działał jako asystent, a później od listopada 1923 roku jako adiunkt w Katedrze Miernictwa.
W listopadzie 1927 roku wyjechał na stypendium, które umożliwiło mu podjęcie studiów za granicą z zakresu fotogrametrii. W 1932 roku uzyskał tytuł doktora nauk technicznych, a pięć lat później w kwietniu 1937 roku został docentem. W tym samym roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego oraz kierownika Katedry Miernictwa II na Politechnice Lwowskiej po zmarłym profesorze Władysławie Wojtanie. W okresie międzywojennym był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie.
W trakcie II wojny światowej Wilczkiewicz spędził czas we Lwowie, gdzie, aż do 1941 roku, był kierownikiem Katedry Budowy Przyrządów Geodezyjnych i Fotogrametrii. W latach 1942–1944 wykładał miernictwo na niemieckich Państwowych Kursach Zawodowych, a później przez rok pracował w Lwowskim Instytucie Politechnicznym. Po wojnie, w 1945 roku, z powodu przymusowych wysiedleń Polaków ze Lwowa, osiedlił się w Krakowie. Tam rozpoczął współpracę z Akademią Górniczą (AG), gdzie pełnił funkcję dziekana Wydziału Inżynierii oraz objął katedrę miernictwa.
Oprócz działalności dydaktycznej, prowadził intensywne badania i prace konstrukcyjne nad urządzeniami do geodezyjnych zdjęć lotniczych, projektując między innymi nowy typ aeroprojektora oraz kamerę do aerofotogrametrii. Jest również autorem pierwszego w Polsce podręcznika do fotogrametrii pt. „Zasady zdjęć fotogrametrycznych”, opublikowanego w 1930 roku.
Edmund Wilczkiewicz zmarł 5 kwietnia 1946 roku w Krakowie i został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera JD-zach-3).
Ordery i odznaczenia
Edmund Wilczkiewicz został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które podkreślają jego zasługi oraz zaangażowanie. Do najważniejszych nagród, jakie otrzymał, zalicza się:
- krzyż srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari, przyznany w 1921 roku,
- złoty krzyż zasługi, który otrzymał 11 listopada 1936 roku.
Przypisy
- Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 02.02.2021 r.]
- EwaE. Krzywicka-Blum EwaE., Lwowska Szkoła Geodezyjna [online], Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo Wschodnich, 1994 [dostęp 02.03.2018 r.]
- Sprawy Towarzystwa. „Czasopismo Techniczne”. 54 (15), s. 266, 10.08.1936 r. [dostęp 02.03.2018 r.]
- M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
- a b Dekret Wodza Naczelnego L. 2949 z 17.05.1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 21, poz. 828
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Jan Wrana | Wincenty Juliusz Wdowiszewski | Jacek Tomasz Stupnicki | Jan Zawiejski | Tadeusz Andrzej Broniewski | Jozue Oberleder | Samuel Baum | Jan Sztobryn | Leon Burnat | Juliusz Żórawski (architekt) | Janusz Kowal | Stanisław Gołębiowski (architekt) | Rafał Barycz | Beniamin Torbe | Ignacy Sowiński | Jan Kacper Wdowiszewski | Stanisław Kajfasz | Józef Goliński | Jan Pallado | Stanisław KusibaOceń: Edmund Wilczkiewicz