Jan Tyranowski

---

Życiorys

Jan Tyranowski przez całe swe życie osiedlił się na Dębnikach w stolicy Małopolski, Krakowie. Maturę ukończył jako księgowy, jednak jego kariera w tym zawodzie była dość krótka. Pracownię krawiecką odziedziczył po ojcu, co pozwoliło mu na utrzymanie siebie oraz matki. Jan Paweł II, który wspominał Tyranowskiego w swej książce „Dar i Tajemnica”, podkreślał, że wybór krawiectwa przez Tyranowskiego na miejsce pracy dał mu szansę na głębsze doświadczanie życia wewnętrznego.

Rok 1935 okazał się punktem zwrotnym w jego duchowym życiu; po wysłuchaniu kazania w kościele na Dębnikach przeszedł intensywne odrodzenie religijne. Zdaniem Elżbiety Konderak, „zwykłe kazanie otworzyło w sercu dojrzałego mężczyzny jakąś nową życiową przestrzeń”. Tyranowski zaczął prowadzić notatnik duchowy, wypełniając każdy dzień modlitwą, pracą oraz studiami teologicznymi, co miało charakter zakonny.

Mimo że był nieśmiały i używał staroświeckiego języka, Tyranowski zapraszał do swojego mieszkania przy ul. Różanej 11 w sąsiedztwie Rynku Dębnickiego wiele młodych ludzi. Początkowo organizował spotkania modlitewne, jak różaniec (członek Żywego Różańca), a później prowadził czytania Biblii oraz rozmowy na temat wiary. Wierzył, że każdy człowiek ma w sobie wewnętrzną religijność, która powinna być odkrywana i rozwijana. Podczas spotkań szczególną uwagę poświęcał renesansowym mistykom chrześcijańskim, co przejawiało się w jego lekturach dotyczących św. Jana od Krzyża oraz św. Teresy z Ávili. Korzystał także z pism św. Tomasza z Akwinu. Z grupy jego uczestników, aż 11 osób zostało później kapłanami, w tym Karol Wojtyła oraz Mieczysław Maliński.

W czasach II wojny światowej Tyranowski kontynuował organizowanie spotkań w swoim mieszkaniu. Po aresztowaniu salezjanów z Krakowa, zaopiekował się grupami młodzieżowymi. Jednak jedno z jego spotkań zostało wykryte przez Gestapo, które uznało go za fanatyka religijnego o niepełnym rozumie.

Wśród uczestników tygodniowych spotkań znajdował się młody Karol Wojtyła, który poznał Tyranowskiego w lutym 1940 roku podczas rekolekcji dla młodzieży męskiej w parafii św. Stanisława Kostki na Dębnikach. To dzięki jego inspiracji Wojtyła zgłębił mistykę Jana od Krzyża, a po śmierci Tyranowskiego napisał rozprawę doktorską poświęconą zagadnieniu wiary według tego mistyka.

Późniejszy papież, wspominając Tyranowskiego, zaznaczył:

Od niego nauczyłem się między innymi elementarnych metod pracy nad sobą, które wyprzedziły to, co potem znalazłem w seminarium. Tyranowski, który sam kształtował się na dziełach św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Jezusa, wprowadził mnie po raz pierwszy w te niezwykłe, jak na mój ówczesny wiek, lektury.

W 1946 roku Tyranowski zachorował na gruźlicę płuc, co uniemożliwiło mu uczestnictwo w mszy prymicyjnej swojego najważniejszego ucznia. Zmarł 15 marca 1947 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera Ł wsch.). Po ekshumacji, 26 marca 1998 roku, jego ciało przeniesiono do sarkofagu w Kościele św. Stanisława Kostki na Dębnikach. W 1997 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny Tyranowskiego, który zamknięto w marcu 2000 roku, a dokumenty przekazano kongregacji watykańskiej ds. kanonizacji. 20 stycznia 2017 roku papież Franciszek promulgował dekret o heroiczności jego cnót, co nadało mu tytuł Czcigodnego Sługi Bożego.

---

Oceń: Jan Tyranowski

---