Juliusz Jakóbiec

---

Życiorys

Juliusz Jakóbiec przyszedł na świat w rodzinie, która miała wpływ na jego przyszłość. Jego ojciec, Jan (1876–1955), był germanistą oraz pedagogiem, a matka, Klara Svec, miała czeskie korzenie. Posiadał trzech braci: Tadeusza, który był chemikiem oraz farmaceutą, Mieczysława – lekarza, adiunkta w Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, oraz Stanisława, który pracował jako urzędnik.

Juliusz ukończył studia na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie zdobył tytuł inżyniera w 1929 roku. Dwa lata później, w 1932 roku, obronił doktorat pod okiem Romana Prawocheńskiego. W 1934 roku objął funkcję asystenta, a później adiunkta w Zakładzie Hodowli Ogólnej, Chowu Drobnego Inwentarza i Mleczarstwa, kierowanym przez Teodora Marchlewskiego na Wydziale Rolnym UJ.

6 listopada 1939 roku, w wyniku Sonderaktion Krakau, został aresztowany i wraz z innymi profesorami Uniwersytetu Jagiellońskiego trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. Został stamtąd przeniesiony 4 marca 1940 roku do obozu w Dachau, gdzie przebywał aż do 21 grudnia 1940 roku. Po powrocie do Krakowa zaczął pracować jako inspektor hodowli bydła w jednostce zarządzającej produkcją zwierzęcą w czasie okupacji. W międzyczasie, w ramach tajnego nauczania, prowadził wykłady o hodowli zwierząt na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 1946 roku habilitował się, a w 1950 roku stał się jednym z współorganizatorów Instytutu Zootechniki w Polsce, gdzie objął stanowisko kierownika Działu Hodowli Zwierząt oraz później wicedyrektora naukowego. W momencie powstania Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie w 1953 roku, został jej dziekanem oraz organizatorem Wydziału Zootechnicznego. Wówczas kierował Katedrą Hodowli Szczegółowej Zwierząt, w której znajdował się Zakład Hodowli Bydła. W 1954 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, natomiast w 1966 roku został profesorem zwyczajnym.

W Komitecie Nauk Zootechnicznych PAN pełnił rolę przewodniczącego Sekcji Chowu Bydła, a także był członkiem Rady Naukowo-Technicznej przy Ministrze Rolnictwa. Jako przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, reprezentował Polskę w Europejskiej Federacji Zootechnicznej. Jego badania obejmowały szerokie studium na temat możliwości rozwoju hodowli bydła czarno-białego w Polsce, uwzględniające zarówno uwarunkowania środowiskowe, jak i ekonomiczne. Ponadto, przyczynił się do powstania dobrze wyposażonych pracowni naukowych w Instytucie Zootechniki w Balicach oraz na WSR w Krakowie.

Juliusz Jakóbiec był ponadto pierwszym prezesem Zarządu Koła Łowieckiego „Jarząbek”, które utworzono w 1952 roku przy Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie. 15 stycznia 1955 roku, na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego, został uhonorowany Medalem 10-lecia Polski Ludowej.

Zmarł w Krakowie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim, w kwaterze XVIII-7-11.

Upamiętnienie

Prof. Juliusz Jakóbiec miał zaszczyt zostać patronem sali wykładowej numer 334 w Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie. W ten sposób uczelnia uczciła jego pamięć, uznając jego wkład w rozwój nauki i edukacji.

---

Oceń: Juliusz Jakóbiec

---