Sylwiusz Mikucki


Sylwiusz Maria Sylwester Korwin-Mikucki, urodzony 24 stycznia 1898 roku w Krakowie, to postać, która zapisała się w historii Polski jako wybitny historyk. Jego działalność naukowa obejmowała wiele dziedzin, w tym badania nad naukami pomocniczymi historii.

W wieku 85 lat, zmarł 23 lipca 1983 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek akademicki, który inspirował wielu współczesnych badaczy.

Życiorys

Sylwiusz Mikucki był osobą o bogatym życiorysie, synem ziemianina Juliana Mikuckiego. Po ukończeniu w 1916 roku gimnazjum klasycznego w Bochni, podjął studia z zakresu nauk prawnych oraz historycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył jako ochotnik, zdobywając stopień kaprala artylerii. Po powrocie z frontu przez pięć lat pełnił obowiązki nauczyciela w państwowym gimnazjum w Tarnowskich Górach.

W 1928 roku obronił doktorat dotyczący pracy na temat Barwa w heraldyce średniowiecznej, pod opieką Władysława Semkowicza. Habilitację uzyskał w 1936 roku, przedstawiając rozprawę Badania autentyczności dokumentu w praktyce kancelarii monarszej i sądów polskich w wiekach średnich. Jego wykłady obejmowały takie dziedziny jak heraldyka, paleografia polska i ruska, dyplomatyka oraz archiwistyka. W 1939 roku został dyrektorem kancelarii PAU.

Jednakże 6 listopada 1939 roku został aresztowany podczas Sonderaktion Krakau i przez kilka miesięcy więziony w obozie Sachsenhausen. Po uwolnieniu, powrócił do Krakowa, gdzie najpierw zaangażował się w Krakowski Komitet Pomocy, a następnie pracował w Krakowskim Banku Emisyjnym, uczestnicząc w tajnym nauczaniu w latach 1942 – 1944.

Po przejściu na emeryturę Władysława Semkowicza w 1947 roku, Sylwiusz Mikucki objął Katedrę Nauk Pomocniczych Historii na Uniwersytecie Jagiellońskim, wybrany na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejętności. Od 1968 roku pełnił kierowniczą funkcję w Katedrze Archiwistyki i Nauk Pomocniczych Historii. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1957 roku.

W 1960 roku został mianowany dyrektorem Instytutu Historycznego, sprawując tę funkcję przez siedem lat. Równolegle, od 1961 do 1965 roku, był dziekanem Wydziału Filozoficzno-Historycznego oraz prorektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Angażował się również w działalność Biblioteki PAN w Krakowie, gdzie w latach 1956 – 1960 pracował w D dziale Gromadzenia i Uzupełniania, a następnie dwa lata w D dziale Zbiorów Specjalnych. Na zasłużoną emeryturę przeszedł w 1968 roku.

Wśród jego wybitnych uczniów znajdowali się profesorowie, tacy jak Jerzy Wyrozumski, Zbigniew Perzanowski oraz Antoni Barciak. Sylwiusz Mikucki został pochowany na cmentarzu Rakowickim, w kwaterze T płn.

Wybrane publikacje

Oto wybrane publikacje Sylwiusza Mikuckiego, które stanowią znaczący wkład w dziedzinę nauk humanistycznych oraz historii.

  • Herb Pomorza polskiego w świetle źródeł, (1928),
  • Barwa w heraldyce średniowiecznej. Herby rycerstwa zachodniego i polskiego, (1929),
  • Badania autentyczności dokumentu w praktyce monarszej i sądów polskich w wiekach średnich, (1933),
  • Studia nad najstarszą dyplomatyką ruską, (1952),
  • (współautor) Sfragistyka, (1960).

Przypisy

  1. Jan WiktorJ.W. Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 190.
  2. Zbigniew Perzanowski: Sylwiusz Mikucki (24.01.1898 r. - 23.07.1983 r.), "Archeion" 79 (1985), s. 374-376.
  3. Zbigniew Perzanowski: Sylwiusz Mikucki (24.01.1898 r. - 23.07.1983 r.), "Studia Historyczne" 27 (1984), z. 3, s. 555-557.
  4. Jerzy Wyrozumski Sylwiusz Mikucki (24.01.1898 r. - 23.12.1983 r.), "Studia Źródłoznawcze" 29 (1985), s. 245-246.
  5. Krótki biogram na stronie Archiwum ofiar terroru nazistowskiego i komunistycznego w Krakowie 1939 - 1956.
  6. pełne brzmienie nazwiska.

Oceń: Sylwiusz Mikucki

Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:8