Leon Wincenty Czechowski


Leon Wincenty Czechowski, urodzony 22 stycznia 1885 roku w Krakowie, był postacią o niezwykle bogatym dorobku. Swoje życie zakończył 8 sierpnia 1938 roku w Bydgoszczy.

Był to kapitan piechoty Wojska Polskiego, jednak jego talenty sięgały znacznie dalej. Czechowski był również malarzem, aktorem teatralnym, scenografem i dekoratorem, co czyniło go osobą wszechstronną, łączącą sztukę z wojskiem, co w tamtych czasach nie było zbyt powszechne.

Życiorys

Leon Wincenty Czechowski pochodził z rodziny, w której atmosfera artystyczna była codziennością. Jego ojciec, Marceli, pełnił rolę suflera, natomiast jego siostry, Jadwiga i Helena, to uznawane aktorki. Nie dziwi więc, że młody Czechowski wybrał ścieżkę artysty. Po ukończeniu gimnazjum św. Jerzego w Krakowie, rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych, gdzie pod okiem Józefa Mehoffera rozwijał swoje umiejętności malarskie.

Po pewnym czasie, Czechowski kontynuował swoją naukę we Fresku Monachijskim. W 1903 wrócił do Krakowa, gdzie wstąpił do grupy wędrownych aktorów. W sezonie 1904/1905 dawał występy w Teatrze Ludowym w Krakowie, a w latach 1905-1910 występował w Teatrze Miejskim, łącząc grę aktorską z pracą dekoratora. W 1910 roku, po otrzymaniu stypendium, udał się do Włoch, aby doskonalić swoje umiejętności malarskie, a do Krakowa powrócił w 1914 roku.

Wkrótce po wybuchu I wojny światowej, 16 sierpnia 1914 roku, Czechowski zgłosił się do Legionów Polskich. Przydzielono go do pierwszego Pułku Piechoty, gdzie służył w kawalerii. Z biegiem lat awansował na chorążego, przejmując dowództwo plutonu w 10. kompanii 4. Pułku Piechoty, i sprawował rolę komendanta terenów bojowych. Równocześnie tworzył prace artystyczne, które były głównie związane z tematyką militarną, uwieczniając szlak bojowy 4. Pułku Piechoty. Zajmował się także ilustrowaniem legionowych publikacji, w tym był autorem ilustracji dla książki Władysława Orkana „Droga Czwartaków”. W 1917 roku miał swoją autorską wystawę w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, kiedy to pełnił już funkcję oficera w III Brygadzie.

Po zakończeniu wojny, w listopadzie 1918 roku, został oficerem zawodowym Wojska Polskiego. Wziął udział w walkach z Ukraińcami oraz bolszewikami. 14 października 1920 został zatwierdzony w stopniu kapitana, a jego droga zawodowa prowadziła przez różne stanowiska, w tym w kadrach piechoty, aż do momentu, gdy 28 lutego 1931 roku przeszedł na emeryturę.

Na polu artystycznym, w 1924 roku zorganizowano dużą wystawę Czechowskiego w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, a w 1934 roku jego prace można było podziwiać w krakowskim Muzeum Narodowym.

Ordery i odznaczenia

Leon Wincenty Czechowski był odznaczany licznymi wyróżnieniami za swoją służbę i odwagę w trudnych czasach. Jego zasługi znalazły odzwierciedlenie w przyznanych odznaczeniach, które świadczą o jego oddaniu i heroizmie.

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 22 grudnia 1931 roku,
  • Krzyż Walecznych,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 10 listopada 1928 roku.

Przypisy

  1. M.P. z 1931 r. nr 296, poz. 391 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 17 z 19.12.1930 r., s. 364.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 8 z 31.03.1930 r., s. 105.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 11 z 06.07.1929 r., s. 199.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 14 z 05.11.1928 r., s. 330.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 28 z 23.12.1927 r. Dodatek Nr 1, s. 5.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 40 z 20.10.1920 r., s. 1063.
  8. Rocznik Oficerski 1928, s. 128.
  9. Rocznik Oficerski 1928, s. 187.
  10. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Oceń: Leon Wincenty Czechowski

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:11