Maciej Biesiadecki

Polityka i administracja

Maciej Biesiadecki to postać o niezwykle bogatym dorobku zawodowym oraz historiach, które kształtowały nie tylko jego życie, ale także szerokie otoczenie polityczne w czasach dynamicznych zmian. Urodził się 18 listopada 1864 roku w Krakowie, co z pewnością wpłynęło na jego późniejsze decyzje oraz przekonania.

Jako prawnik oraz austriacki urzędnik, Biesiadecki zyskał szerokie doświadczenie, które później wykorzystywał w swojej karierze dyplomatycznej. Zmarł 14 stycznia 1935 roku, również w Krakowie, co zamyka pewien rozdział jego życia w mieście, które było mu bliskie przez cały okres jego działalności.

Warto również zauważyć, że Maciej Biesiadecki był pierwszym Komisarzem Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku, co podkreśla jego znaczenie w kontekście polskiej historii oraz dyplomacji w okresie powojennym.

Życiorys

Maciej Biesiadecki był synem Stanisława. W 1882 roku ukończył Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, a w 1887 roku zdobył tytuł doktora prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zaraz po ukończeniu studiów wstąpił do austriackiej służby państwowej, gdzie pełnił ważne funkcje, w tym starosty bialskiego oraz krakowskiego w latach 1904-1913.

2 stycznia 1918 roku został mianowany radcą Dworu i przeniesiony z Białej do Krakowa, gdzie objął stanowisko kierownika starostwa. Po zakończeniu I wojny światowej, w listopadzie 1919 roku, Biesiadecki otrzymał nominację na Komisarza Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku, pełniąc tę funkcję w latach 1920-1921. W szczególnym dniu 10 lutego 1920 roku uczestniczył w ceremoniach zaślubin Polski z morzem, obok generała Józefa Hallera oraz innych oficjeli.

Jego współpracownicy opisywali go jako osobę dobrą i uprzejmą, jednak postrzeganą jako niesamodzielną, z trudnościami w zrozumieniu własnej roli w Gdańsku. Wobec władz Wolnego Miasta Biesiadecki przyjął postawę ugodową, starając się unikać konfliktów, dążył do współpracy z Senatem Wolnego Miasta oraz z lokalnymi sferami gospodarczymi, co okazało się bezowocne.

Ostatecznie został odwołany z zajmowanego stanowiska ze względu na zmianę w polskim podejściu do Wolnego Miasta Gdańska, przyjmując bardziej konfrontacyjne stanowisko. 5 lipca 1921 przekazał urząd Leonowi Plucińskiemu. Znajduje się w grobowcu rodzinnym nacmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze 5-wsch-po prawej Noelów.

Przypisy

  1. Józef Wąsiewski: Puck 1920–2009. Fakty i legendy [dostęp 29.07.2009 r.]
  2. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online]
  3. Gazeta Lwowska nr 3, z 04.01.1918 r. Część urzędowa [online]
  4. Czas s. 2 nr 38 z 28.01.1918 r. [online]
  5. właściciela wsi Skotniki, prezesa Arcybractwa Miłosierdzia Czas s.2 nr 10 z 1918 roku
  6. Karolina Grodziska-Ożóg, Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803–1939), wyd. II, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987, s. 98.

Oceń: Maciej Biesiadecki

★★★★★
Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:9