Maria Straszewska-Rettinger

---

Życiorys

Maria Straszewska-Rettinger, córka Henryka Straszewskiego – doktora filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Janiny z Woźniakowskich, nie tylko wyróżniała się swoją karierą artystyczną, ale także zwyczajnym życiem rodzinnym. W kwietniu 1941 roku, poślubiła Jerzego Przemysława Potockiego, a para znana była z ukrywania Żydów w swoim domu w Skawinie, gdzie część z nich znajdowała zatrudnienie.

Po zakończeniu II wojny światowej związek ten uległ rozpadowi w 1949 roku. Jednakże, już w 1951 roku, Maria związała swoje życie z Andrzejem Rettingerem – utalentowanym aktorem i reżyserem teatralnym. Ich rodzina powiększyła się o przybranego syna, którym jest Dominik W. Rettinger – reżyser oraz scenarzysta.

Początek jej kariery reżyserskiej związany był z łódzkim Teatrem Wojska Polskiego. Z biegiem lat Maria pracowała jako asystentka reżysera, a później jako samodzielna reżyserka w różnych teatrach, w tym w Teatrze Nowym w Łodzi oraz Teatrach: Współczesnym i Polskim w Szczecinie. Jej talent odnajdywał uznanie również w Jeleniej Górze, gdzie pracowała w Teatrze Dolnośląskim, Lublinie w Teatrze im. Juliusza Osterwy oraz Zielonej Górze, w Teatrze Ziemi Lubuskiej.

Od lat 60. XX wieku Maria Straszewska-Rettinger związała swoje życie zawodowe z teatrem we Wrocławiu, najpierw jako część Teatrów Dramatycznych, a później jako kierownik artystyczny Teatru Polskiego, gdzie przez wiele lat mogła rozwijać swoje pasje i umiejętności w sztuce teatralnej.

Odznaczenia i nagrody

W 1972 roku Maria Straszewska-Rettinger została wyróżniona Odznaką Budowniczego Wrocławia, a później, w 1976 roku, przyznano jej Srebrny Krzyż Zasługi. 3 grudnia 1984 roku zarówno ona, jak i jej były mąż, Jerzy Potocki, otrzymali medale Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Jeśli chodzi o osiągnięcia w teatrze, lista nagród, które zdobyła, jest równie imponująca:

• 1961 – I Kaliskie Spotkania Teatralne – Nagroda Główna za reżyserię przedstawienia „Człowiek z budki suflera” Tadeusza Rittnera,
• 1963 – IV Wrocławski Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych – nagroda za reżyserię przedstawienia „Niepokój przed podróżą” Jerzego Broszkiewicza,
• 1977 – XVII Kaliskie Spotkania Teatralne – nagroda za reżyserię przedstawienia „Tato, tato sprawa się rypła” Ryszarda Latki.

---

Oceń: Maria Straszewska-Rettinger

---