Robert Boelke

---

Życiorys

Ernest Boelke, pułkownik armii austriackiej, oraz Emilia z Kleistów stanowili rodziców Roberta Boelke. W młodości kształcił się w Krakowie i Jarosławiu, gdzie kończył gimnazjum, a następnie postanowił kontynuować naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim, na wydziale chemii. Robert był także uczniem szkoły dramatycznej Stanisława Knake-Zawadzkiego, co otworzyło przed nim drzwi do kariery aktorskiej.

Debiutował na scenie Teatru Ludowego w sezonie 1904/1905, gdzie występował aż do 1910 roku. Kolejnym krokiem w jego karierze było występowanie w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w sezonie 1910/1911. W 1912 roku przeniósł się do Berlina, gdzie w przedstawieniach organizowanych przez C. Rydlewskiego występował dla polonijnej społeczności.

W sezonie 1912/1913 Boelke dołączył do zespołu Teatru Polskiego w Poznaniu. W czasach I wojny światowej walczył jako żołnierz Legionów, a po powrocie do kraju, w latach 1915-1918, występował w teatrach krakowskich oraz lwowskich. W Poznaniu związany był z Teatrem Polskim w latach 1920-1925, a swoją działalność kontynuował w Warszawie aż do 1927 roku. Po trzech sezonach spędzonych w stolicy, powrócił do Poznania, gdzie w 1933 roku objął dyrektorską funkcję (wraz z M. Piotrowskim) w Teatrze Polskim. Osiągnął ogromny sukces, obchodził 16 marca 1938 roku jubileusz 30-lecia swojej kariery artystycznej.

Niestety, jego życie prywatne było również zbieżne z zawodowym: zmarł 10 listopada 1938 roku w Warszawie. Był żonaty z Zofią Brodzikowską (1898–1950), z którą miał córkę Marię Magdalenę, urodzoną w 1929 roku.

W ciągu swojej kariery Robert Boelke grał w takich rolach jak Hamlet, Zbigniew w „Mazepie”, Kirkor w „Balladynie” Juliusza Słowackiego, Bolesław w „Bolesławie Śmiałym” Stanisława Wyspiańskiego, Sulkowski w „Sulkowskim” Stefana Żeromskiego oraz Gajew w „Wiśniowym sadzie” Antona Czechowa. Brał także udział w polskich filmach takich jak „Czerwony błazen” (1926) oraz „Kropka nad i” (1928). W latach 1931-1932 pełnił także funkcję przewodniczącego Związku Artystów Scen Polskich.

---

Oceń: Robert Boelke

---